Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Μέρα της γιορτής μου σήμερα και τα τηλέφωνα χτυπάν συνέχεια…. Και περιμένω περιμένω περιμένω αυτό το τηλέφωνο από τον σείο μου και ξέρω πως δεν θα το πάρω πια... συγχρόνως όμως ξέρω πως με βλέπει από κει ψηλά και είναι περήφανος για μένα …μου στέλνει τα χρόνια του πολλά από εκεί πάνω …σε ευχαριστώ! Είσαι στο μυαλό και στην καρδία μου αγαπημένε μου ΑΝΘΡΩΠΕ … δώσε τα χρόνια μου πολλά στην γιαγιά Μαντλίν … Σας αγαπάμε πολύ!! Μου λείπεις.

Υ.Γ. Όπως είπε και η ¨αγγλικού¨ μας να μας προσέχεις από κει ψηλά!!!

Η ανεψιά σου Μάνια.