Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΙΜΗΣ.
Την επαύριο του μοιραίου διαγγέλματος, που συμπύκνωσε σε λίγα λεπτά την υποχώρηση, όχι απλά μιας κυβέρνησης, αλλά ενός ολόκληρου λαού, στα κελεύσματα του διεθνούς καπιταλισμού των φορέων του και των εκφράσεών του, μόνο πίκρα και απογοήτευση, μπορεί κανείς, ν΄ ανιχνεύσει στον κοινωνικό περίγυρο.Κρίμα, γιατί, είχε περάσει η ελπίδα, πως ήταν δυνατόν να γίνει διαφορετικά !
Οι τοκογλύφοι, δυστυχώς, ανεξαρτήτως μεγέθους και έδρας, άπαξ και σ΄ έβαλαν στο χέρι, δεν σ΄ αφήνουν εύκολα, ενώ οι διαδικασίες και οι πρακτικές, που ακολουθούν, είναι standards, δοκιμασμένες και σπάνια αναποτελεσματικές.
Ο θυμός σε επίπεδα ιδιαίτερα αυξημένα, τσιτώνεται και από την (συνεχιζόμενη) αλήτικη λειτουργία των λεχριτών της δημοσιογραφίας. Ενώ μέχρι χθες μας είχαν ζαλίσει τα ούμπαλα με την μονότονα, επαναλαμβανόμενη προτροπή «πάρτε σκληρά μέτρα», μόλις αυτά πάρθηκαν, τη χώνουν, κάνοντας στροφή 180ο μοιρών, στον Παπακωνσταντίνου : «κύριε Υπουργέ ξέρετε πως πίσω από τους αριθμούς και τα μέτρα υπάρχουν άνθρωποι ?...». Ναι οι αλήτες, ξαφνικά έγιναν πονόψυχοι και φιλάνθρωποι !
Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά, δύο πράγματα καταγράφονται ως σημεία κλειδιά, το ένα σαν «ευκαιρία που χάθηκε» και το δεύτερο, ως «χρέος τιμής» προς τον ελληνικό λαό, που πικράθηκε τόσο. >>>Διαβάστε τη συνέχεια...
από [ ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 10:01 μ.μ.- 4/2/2010
από [ ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 10:01 μ.μ.- 4/2/2010
από [ ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 10:01 μ.μ.- 4/2/2010
από [ ΛΟΓΟΠΛΟΚΙΕΣ ]
Μοιραστείτε
Αφού λοιπόν χάσαμε την οικονομική μας ανεξαρτησία και κατ΄ επέκταση την εθνική μας ανεξαρτησία γατί να μην χάσουμε και τα άλλα...
Η ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟ 2010
Του Μιχάλη Παπαδοδημητράκη *
( Χημικός Μηχανικός, Επιχειρηματίας - Ηράκλειο Κρήτης)
Πριν μερικά χρόνια εργαζόμουν ως διευθυντής σε μεγάλη εταιρεία τροφίμων υπό δημοτικό έλεγχο.
Η εταιρεία δεν πήγαινε καλά παρά το ότι κρατούσε το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Οι λόγοι πολλοί αλλά όχι του παρόντος.
Ξαφνικά ο λογιστής της εταιρείας μου ανακοίνωσε ότι η εταιρεία σε λίγους μήνες θα έμπαινε σε αδυναμία πληρωμών .
¨Όταν τον ρώτησα για τα αιτία μου περιέγραψε το πλαίσιο: ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΙΝΗΣΗΣ
Με τους εξής τρόπους
Α. Υπεράριθμο προσωπικό
Β. Άσκοπες δαπάνες κάθε είδους
Γ. Κλοπή της εταιρείας μέσω υπερτιμολόγησης πρώτων υλών.
Δ. Άσκοπος και υπέρμετρος δανεισμός
Ε. Επενδύσεις χωρίς προγραμματισμό και χωρίς λόγο από το κεφάλαιο κίνησης της εταιρείας.
¨Όπως μου είπε ήθελαν η εταιρεία να υπερχρεωθεί οπωσδήποτε....
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 7:54 μ.μ.- 4/2/2010
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 7:54 μ.μ.- 4/2/2010
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 7:54 μ.μ.- 4/2/2010
Μοιραστείτε
Άπαιχτο...
«Αν ένας πολίτης αποστείλει πλαστά στοιχεία στην εφορία θα πάει φυλακή. Αν ένας πολιτικός σαν τον Καραμανλή στέλνει επί πέντε χρόνια πλαστά στοιχεία στην Ευρώπη πάει στα πίσω έδρανα του κοινοβουλίου και μας κοροϊδεύει γελώντας».
Τζίμης Πανούσης
(από "βαθύ κόκκινο")
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 6:34 μ.μ.- 4/2/2010
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 6:34 μ.μ.- 4/2/2010
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 6:34 μ.μ.- 4/2/2010
Μοιραστείτε
Έφυγε στα 86 του ο φιλόσοφος Κώστας Αξελός
Την τελευταία του πνοή άφησε τα ξημερώματα στο Παρίσι, σε ηλικία 86 ετών, ο Κώστας Αξελός.
Ο Κώστας Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Παιδί αστικής οικογένειας, διδάχτηκε από μικρός γαλλικά και γερμανικά, ενώ η εφηβεία του φωτίστηκε από τα κείμενα των Ηράκλειτου, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Εμπεδοκλή, Μαρξ, Νίτσε, Ντοστογιέφσκι, και ποιητών όπως ο Ρεμπώ, ο Ρίλκε, ο Χέλντερλιν και άλλοι.
Σε ηλικία 17 ετών εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία και, παρά τις διαφωνίες του, πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση, υποστηρίζοντας ότι «ο πραγματικός κομμουνιστής πρέπει να κρατάει στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο τα βιβλία του Ρίλκε».
Το 1944, στα Δεκεμβριανά, έζησε εικονική εκτέλεση στα κρατητήρια της Ασφάλειας, φυλακίστηκε σε στρατόπεδο και τελικά απέδρασε. Tο 1946 εγκατέλειψε τις γραμμές του KKE.
Τέλη του 1945, με τη βοήθεια του Οκτάβιου Μερλιέ -διευθυντή τότε του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα- επιβιβαζόταν στο θρυλικό πλέον πλοίο «Ματαρόα» μαζί με τον Κ. Καστοριάδη, τον Κ. Παπαϊωάννου, τον Κ. Βυζάντιο, την Μ. Κρανάκη, τον Κ. Κουλεντιανό, τον Ν. Σβορώνο και άλλους με προορισμό το Παρίσι. Λίγο διάστημα μετά την αναχώρησή του, καταδικαζόταν ερήμην σε θάνατο.
Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη, όπου και δίδαξε (1962-1973). Αρχισυντάκτης του πρωτοποριακού τότε περιοδικού Arguments (Επιχειρήματα) από το 1956-1962, ίδρυσε και διηύθυνε την ομώνυμη φιλοσοφική σειρά στις Εditions de Minuit, στην οποία εκδόθηκαν επίσης και τα περισσότερα από τα βιβλία του.
Πασίγνωστη η διένεξή του με τον Σαρτρ τον οποίο εγκαλούσε για μη πρωτότυπη σκέψη και έκθεση παλαιότερων φιλοσοφικών ιδεών. Ο Σαρτρ με τη σειρά του τον κατηγορούσε επειδή είχε εγκαταλείψει τον κομμουνισμό.
Έχει εκδώσει 24 βιβλία και πλήθος κειμένων (γαλλικά, ελληνικά και γερμανικά) που μεταφράστηκαν σε 16 γλώσσες.
Τον Μάρτιο του 2009 αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αυτή ήταν η τελευταία του επίσκεψη στην Ελλάδα.
Τον Απρίλιο του 2009 κυκλοφόρησε στη Γαλλία από τις εκδόσεις Les Belles Lettres το καινούργιο βιβλίο του, με τίτλο «Αυτό που επέρχεται» και πρόσφατα από τις εκδόσεις Νεφέλη το έργο «Το άνοιγμα στο επερχόμενο και το αίνιγμα της Τέχνης».
από [ ΤΑ ΝΕΑ ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 3:07 μ.μ.-4/2/2010
από [ ΤΑ ΝΕΑ ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 3:07 μ.μ.-4/2/2010
από [ ΤΑ ΝΕΑ ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 3:07 μ.μ.-4/2/2010
από [ ΤΑ ΝΕΑ ]
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
