Σάββατο 28 Μαρτίου 2009
Κουράστηκα αλλά μένω !!!...
«Αν χάσω, φεύγω»: Όλα τα φώτα έπεσαν- και δικαίως- στα περί κουρασμένου Καραμανλή. Αλλά αν για την κούραση του Πρωθυπουργού έγινε κάποια προσπάθεια διάψευσης από τους αρμοδίους, για την επομένη της εκλογικής ήττας δεν ακούστηκε το παραμικρό. Άρα, γιατί να μη γευματίσουν μαζί η κ. Ντόρα Μπακογιάννη και ο κ. Γ. Σουφλιάς;
Προφανώς, ο κ. Καραμανλής δεν διοχέτευσε την είδηση ότι φεύγει αν χάσει τις εκλογές προκειμένου να διασφαλίσει την απόλυτη ενημέρωση του εκλογικού σώματος για τις προθέσεις του. Είναι φανερό ότι επιχείρησε έναν ιδιότυπο εκβιασμό προς τα στελέχη και τους ψηφοφόρους της Ν.Δ.- ήθελε να προκαλέσει ένα τσουνάμι δηλώσεων του τύπου «Κώστα, μαζί και στη συντριβή». Κάτι που πέτυχε, άλλωστε- ώσπου κάποιος πρόσεξε την προηγούμενη φρασούλα, εκείνη με την κούραση.
Λάθος; Χοντράδα; Δεν έχει πια καμία σημασία. Σημασία έχει ότι ο κ. Καραμανλής- ό,τι κι αν πει από ΄δώ και πέρα- νομιμοποίησε τη διαδοχολογία μέσα στο κόμμα του. Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων θα λειτουργούν στο εξής ως απλές επιβεβαιώσεις της διάθεσης αποχώρησής του. Και το όλο πράγμα θα καταλήξει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Καθαρές λύσεις
Σε ανάλογη θέση είχε βρεθεί και ο κ. Κ. Σημίτης τον Ιούνιο του 2003. Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωσηκαι γνωρίζοντας παράλληλα ότι οι δημοσκοπήσεις δεν τον ευνοούσανβρέθηκε μπροστά σε εισηγήσεις για αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Πριν πάρει την όποια απόφαση, το πράγμα «διέρρευσε»- και όταν τελικά αποφάσισε να το παλέψει στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, απλώς δεν υπήρχε επιστροφή. Η συνέχεια είναι γνωστή...
Το μόνο που δεν έχει γραφεί για εκείνη την περίοδο είναι η τεράστια ζημιά που έπαθε- για αρκετά χρόνια- το ΠΑΣΟΚ από την αμφιθυμία του κ. Κ. Σημίτη. Ήταν οι μήνες που η Ν.Δ., ως αξιωματική αντιπολίτευση, κατάφερε να στιγματίσει το ΠΑΣΟΚ ως ένα κόμμα στελεχών που ασχολούνται μόνο με τη διαχείριση των καρεκλών τους. Μια ρετσινιά που ακόμα δεν έχει εντελώς αποτινάξει.
Μερικά χρόνια νωρίτερα, ο κ. Κ. Σημίτης θριάμβευε με δύο λέξεις:
«Καθαρές λύσεις». Αλλά για τη σημερινή Ν.Δ. είναι μάλλον αργά- όχι μόνο για «καθαρές» αλλά και για «λύσεις».
Προφανώς, ο κ. Καραμανλής δεν διοχέτευσε την είδηση ότι φεύγει αν χάσει τις εκλογές προκειμένου να διασφαλίσει την απόλυτη ενημέρωση του εκλογικού σώματος για τις προθέσεις του. Είναι φανερό ότι επιχείρησε έναν ιδιότυπο εκβιασμό προς τα στελέχη και τους ψηφοφόρους της Ν.Δ.- ήθελε να προκαλέσει ένα τσουνάμι δηλώσεων του τύπου «Κώστα, μαζί και στη συντριβή». Κάτι που πέτυχε, άλλωστε- ώσπου κάποιος πρόσεξε την προηγούμενη φρασούλα, εκείνη με την κούραση.
Λάθος; Χοντράδα; Δεν έχει πια καμία σημασία. Σημασία έχει ότι ο κ. Καραμανλής- ό,τι κι αν πει από ΄δώ και πέρα- νομιμοποίησε τη διαδοχολογία μέσα στο κόμμα του. Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων θα λειτουργούν στο εξής ως απλές επιβεβαιώσεις της διάθεσης αποχώρησής του. Και το όλο πράγμα θα καταλήξει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Καθαρές λύσεις
Σε ανάλογη θέση είχε βρεθεί και ο κ. Κ. Σημίτης τον Ιούνιο του 2003. Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωσηκαι γνωρίζοντας παράλληλα ότι οι δημοσκοπήσεις δεν τον ευνοούσανβρέθηκε μπροστά σε εισηγήσεις για αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Πριν πάρει την όποια απόφαση, το πράγμα «διέρρευσε»- και όταν τελικά αποφάσισε να το παλέψει στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, απλώς δεν υπήρχε επιστροφή. Η συνέχεια είναι γνωστή...
Το μόνο που δεν έχει γραφεί για εκείνη την περίοδο είναι η τεράστια ζημιά που έπαθε- για αρκετά χρόνια- το ΠΑΣΟΚ από την αμφιθυμία του κ. Κ. Σημίτη. Ήταν οι μήνες που η Ν.Δ., ως αξιωματική αντιπολίτευση, κατάφερε να στιγματίσει το ΠΑΣΟΚ ως ένα κόμμα στελεχών που ασχολούνται μόνο με τη διαχείριση των καρεκλών τους. Μια ρετσινιά που ακόμα δεν έχει εντελώς αποτινάξει.
Μερικά χρόνια νωρίτερα, ο κ. Κ. Σημίτης θριάμβευε με δύο λέξεις:
«Καθαρές λύσεις». Αλλά για τη σημερινή Ν.Δ. είναι μάλλον αργά- όχι μόνο για «καθαρές» αλλά και για «λύσεις».
από ΤΑ ΝΕΑ
ΜΠΟΣΤΑΝΙ
Ιδεολογική οκνηρία....
Ακούραστοι
Παντελής Καψής , kapsis@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 28 Μαρτίου 2009
Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ παραιτήθηκε από πρωθυπουργός σε ηλικία 81 ετών και αφού ο οργανισμός του είχε εξασθενήσει από αλλεπάλληλα προβλήματα υγείας. Παρ΄ όλα αυτά και παρά το ότι το είχε υποσχεθεί στον διάδοχό του, τον Άντονι Ήντεν, το έκανε με μεγάλη απροθυμία και αφού είχε προηγηθεί μια μικρή συνωμοσία για να πειστεί.
Ο Τεντ Κέννεντυ διαγνώστηκε με καρκίνο του εγκεφάλου πριν από λίγους μήνες και ακολουθεί θεραπεία, ούτε στιγμή όμως δεν σκέφτηκε να παραιτηθεί. Αντιθέτως, φρόντισε να παραβρεθεί στο γεύμα της ορκωμοσίας του προέδρου Ομπάμα με αποτέλεσμα να υποστεί επιληπτική κρίση.
ΤΑ παραδείγματα πολιτικών που συνεχίζουν ακούραστοι ώς το τέλος είναι πολλά- και στην Ελλάδα άλλωστε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αλλά και ο Ανδρέας Παπανδρέου επανεξελέγησαν για πέμπτη και τρίτη φορά αντιστοίχως πρωθυπουργοί στα 70 τους χρόνια.
Η επιμονή τους αυτή μπορεί να ξενίζει εμάς τους απλούς πολίτες, στην πραγματικότητα όμως είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό ενός πολιτικού. Ο πολιτικός που κουράζεται και τα παρατάει, απλώς δεν είναι ή πάντως δεν κάνει για πολιτικός.
ΑΥΤΟΣ είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που στη Δημοκρατία για να εκλεγεί κάποιος στα ανώτατα αξιώματα πρέπει να περάσει από κάθε είδους δοκιμασίες. Πρέπει να αποδείξει πως έχει το στομάχι αλλά και τη δύναμη της προσωπικότητας για να αντέξει τα βάρη που συνεπάγεται το αξίωμά του.
ΑΝ δεν αντέχεις τη ζέστη βγες από την κουζίνα, έλεγε χαρακτηριστικά ο Χάρυ Τρούμαν.
Η κούραση βέβαια σπάνια είναι βιολογική. Συνήθως είναι ψυχική και διανοητική. Και είναι η χειρότερη.
Ο πολιτικός βλέπετε δεν είναι τεχνοκράτης. Δουλειά του είναι να μπορεί να εμπνέει και να κινητοποιεί ευρύτερες πλειοψηφίες γύρω από τεχνοκρατικά εφικτές και επιθυμητές λύσεις. Να έχει όραμα και σχέδιο και να το εκφράζει με τρόπο που να πείθει τους πολίτες.
ΑΥΤΟ δηλαδή ακριβώς που λείπει από τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία διαρκώς παλινδρομεί: άλλοτε ανακοινώνει μέτρα για να τα πάρει πίσω όπως η κατάργηση του αφορολόγητου των επαγγελματιών και άλλοτε οδηγείται σε λύσεις ευκαιριακές, που έχουν ορατή ημερομηνία λήξης, όπως ο κεφαλικός φόρος.
Ο Τεντ Κέννεντυ διαγνώστηκε με καρκίνο του εγκεφάλου πριν από λίγους μήνες και ακολουθεί θεραπεία, ούτε στιγμή όμως δεν σκέφτηκε να παραιτηθεί. Αντιθέτως, φρόντισε να παραβρεθεί στο γεύμα της ορκωμοσίας του προέδρου Ομπάμα με αποτέλεσμα να υποστεί επιληπτική κρίση.
ΤΑ παραδείγματα πολιτικών που συνεχίζουν ακούραστοι ώς το τέλος είναι πολλά- και στην Ελλάδα άλλωστε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αλλά και ο Ανδρέας Παπανδρέου επανεξελέγησαν για πέμπτη και τρίτη φορά αντιστοίχως πρωθυπουργοί στα 70 τους χρόνια.
Η επιμονή τους αυτή μπορεί να ξενίζει εμάς τους απλούς πολίτες, στην πραγματικότητα όμως είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό ενός πολιτικού. Ο πολιτικός που κουράζεται και τα παρατάει, απλώς δεν είναι ή πάντως δεν κάνει για πολιτικός.
ΑΥΤΟΣ είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που στη Δημοκρατία για να εκλεγεί κάποιος στα ανώτατα αξιώματα πρέπει να περάσει από κάθε είδους δοκιμασίες. Πρέπει να αποδείξει πως έχει το στομάχι αλλά και τη δύναμη της προσωπικότητας για να αντέξει τα βάρη που συνεπάγεται το αξίωμά του.
ΑΝ δεν αντέχεις τη ζέστη βγες από την κουζίνα, έλεγε χαρακτηριστικά ο Χάρυ Τρούμαν.
Η κούραση βέβαια σπάνια είναι βιολογική. Συνήθως είναι ψυχική και διανοητική. Και είναι η χειρότερη.
Ο πολιτικός βλέπετε δεν είναι τεχνοκράτης. Δουλειά του είναι να μπορεί να εμπνέει και να κινητοποιεί ευρύτερες πλειοψηφίες γύρω από τεχνοκρατικά εφικτές και επιθυμητές λύσεις. Να έχει όραμα και σχέδιο και να το εκφράζει με τρόπο που να πείθει τους πολίτες.
ΑΥΤΟ δηλαδή ακριβώς που λείπει από τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία διαρκώς παλινδρομεί: άλλοτε ανακοινώνει μέτρα για να τα πάρει πίσω όπως η κατάργηση του αφορολόγητου των επαγγελματιών και άλλοτε οδηγείται σε λύσεις ευκαιριακές, που έχουν ορατή ημερομηνία λήξης, όπως ο κεφαλικός φόρος.
ΔΕΝ είναι καθόλου τυχαίο το ότι δημιουργεί την εντύπωση ότι έχει χάσει τον έλεγχο των πραγμάτων και ότι σύρεται πίσω από τα γεγονότα.
ΟΠΩΣ δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι ο κ. Καραμανλής πέρα από τις κοινοτοπίες περί υπεύθυνης διακυβέρνησης δεν έχει βγει ποτέ μέχρι σήμερα να εξηγήσει στους πολίτες με ποια πολιτική θα βγούμε από την κρίση και πώς θα αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα της οικονομίας.
Ιδεολογική οκνηρία; Ασφαλώς. Αν και για να είμαστε δίκαιοι, αν γυρίσουμε πίσω στο 2004, τότε ίσως να διαπιστώσουμε πως η κούραση δεν είναι σημερινή. Κατά μια έννοια ο κ. Καραμανλής μπήκε στην πολιτική κουρασμένος!
ΟΠΩΣ δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι ο κ. Καραμανλής πέρα από τις κοινοτοπίες περί υπεύθυνης διακυβέρνησης δεν έχει βγει ποτέ μέχρι σήμερα να εξηγήσει στους πολίτες με ποια πολιτική θα βγούμε από την κρίση και πώς θα αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα της οικονομίας.
Ιδεολογική οκνηρία; Ασφαλώς. Αν και για να είμαστε δίκαιοι, αν γυρίσουμε πίσω στο 2004, τότε ίσως να διαπιστώσουμε πως η κούραση δεν είναι σημερινή. Κατά μια έννοια ο κ. Καραμανλής μπήκε στην πολιτική κουρασμένος!
από ΤΑ ΝΕΑ
ΜΠΟΣΤΑΝΙ
Πρώτοι στην Ώρα της Γης αλλά και στην ενεργειακή σπατάλη
Κατά 70% αυξήθηκε η κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος στα ελληνικά σπίτια μέσα σε 15 χρόνια
Η μεγάλη ελληνική συμμετοχή στο αποψινό μπλακ άουτ επισκιάζεται από τους δείκτες για την υπερκατανάλωση ρεύματος
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΑΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ
Περισσότεροι από 436 δήμοι και κοινότητες, 463 σχολεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα, 1.107 επιχειρήσεις, 315 φορείς και δεκάδες χιλιάδες πολίτες θα κατεβάσουν σήμερα το βράδυ τους διακόπτες, συμμετέχοντας ενεργά στη μεγαλύτερη συμβολική ενέργεια που διοργανώθηκε ποτέ παγκοσμίως. Όσον αφορά τον αριθμό των συμμετοχών, η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση, αφήνοντας στη δεύτερη τον Καναδά και στην τρίτη τη διοργανώτρια Αυστραλία. ......
ΜΠΟΣΤΑΝΙ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
