Κύρια πηγή φόβου ο μισονεϊσμός ή η νεοφοβία ;

 
Καλλιεργούν το υπόστρωμα του εκχυδαϊσμού και του εκφασισμού της κοινωνίας.

Για την ακρίβεια, θα μου επιτρέψετε να πω μια λέξη και ζητάω συγνώμη από εσάς και τους ακροατές μας, του εκτσογλανισμού της ελληνικής κοινωνίας.

Του εκτσογλανισμού.

Αυτά κατά κυριολεξία είπε στη σύνοδο της ΚΠΕ αναφερόμενος για τον ΣΥΡΙΖΑ

Βέβαια, ο κ. Βενιζέλος τα είπε αυτά ενώ ίσως για πρώτη φορά αισθανόταν τόσο απειλητικούς τριγμούς στην καρέκλα του, καθώς η δυσαρέσκεια στελεχών του κόμματός του προς το πρόσωπό του συνεχώς εντείνεται –από στελέχη που ζητούν “απεμπλοκή από τη συγκυβέρνηση”, οπότε η επίθεση στον ξορκισμένο ΣΥΡΙΖΑ ήταν επιβεβλημένη για λόγους εσωτερικής συσπείρωσης, ακόμα καλύτερα μ’ ένα ρητορικό πυροτέχνημα που θα τραβούσε την προσοχή από τις φωνές αμφισβήτησης. Αυτά τα πολιτικά τεχνάσματα είναι στοιχειώδη, πασίγνωστα και διάφανα.

Τουλάχιστον για εμάς που το δημιουργήσαμε (το κόμμα που γαντζώθηκε) και τα είχαμε ζήσει πολλάκις.

Οπότε δεν θα σχολιάσω περισσότερο τα αδιέξοδα του κ. Βενιζέλου -αλλά θα ασχοληθώ σήμερα (υπάρχει χρόνος λόγω των ημερών) με τον βενιζέλειο νεολογισμό.

Ο εκτσογλανισμός χαρακτηρίστηκε γλωσσικό έκτρωμα, διότι συνειδητά συνδυάζει μια λόγια πρόθεση (εκ-) και έναν λόγιο τρόπο παραγωγής λέξεων (εκ+χ+-ισμός) με μια επιδεικτικά λαϊκή λέξη, σχεδόν χυδαία, και επιπλέον δάνεια. Από την άποψη αυτή βέβαια ο κ. Βενιζέλος δεν πρωτοτυπεί -πριν από αρκετά χρόνια, όταν ιδρυόταν το Δίκτυο 21, που είχε στην ηγεσία του τον τωρινό συνοδοιπόρο του κ. Βενιζέλου, τον Χρ. Λαζαρίδη, ο γνωστός συντηρητικός λόγιος Σ. Καργάκος είχε θεωρήσει το Δίκτυο 21 ασπίδα στην… εκπούστευση της κοινωνίας. Τέτοια υβρίδια πάντως, αν και δεν απορρίπτονται εξορισμού, σπάνια ευδοκιμούν.
Ο εκτσογλανισμός είναι διπλό υβρίδιο, ή πιο σωστά υβρίδιο από δύο απόψεις: από τη μια, υβρίδιο λόγιου σχηματισμού με λαϊκό τύπο και από την άλλη υβρίδιο δάνειας λέξης με εγχώριο πρόθημα και επίθημα.

Κι όμως, ενώ η λέξη “σκατά” παράγει πολύ εύκολα λαϊκά σύνθετα και παράγωγα, λόγιο παράγωγο δεν μπορεί να παράξει (ρεσίκ), εκτός αν το έχει ήδη παράξει στην αρχαιότητα (αλλά και πάλι, δεν λέμε “σκατοφάγος”, που είναι αρχαίο, αλλά “κοπροφάγος”). Κατά τα άλλα, και συγνώμη για τη δυσοσμία, ενώ έχουμε, ας πούμε, “ξεσκάτωμα”, δεν έχουμε λόγια σύνθετα, ας πούμε δεν έχουμε “αποσκάτωση”: ένα τέτοιο υβρίδιο θα ακουγόταν κωμικό

Και ο εκτσογλανισμός εξίσου κωμικά ακούγεται -αλλά το δυστύχημα για τον κ. Βενιζέλο είναι πως το είπε στα σοβαρά.

Αλλά  πάλι προσέτρεξα. Είπα τόσα και τόσα για το υβρίδιο και τίποτα ακόμα για τον πυρήνα του, τη λέξη τσογλάνι. Σύμφωνα με το λεξικό, τσογλάνι είναι ο νεαρός κακής διαγωγής, ο αλήτης. Υπάρχει το τσογλανάκι, υποκοριστικό, αλλά και ο τσόγλανος, μεγεθυντικό, ο άνθρωπος πολύ κακής διαγωγής, και ακόμα περισσότερο ο τσογλαναράς.
Η λέξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για μεγαλύτερους σε ηλικία, αλλά πρώτα και κύρια εννοεί νέους κακής διαγωγής -αν θυμηθείτε και την τσογλανοπαρέα στο τραγούδι του Σαββόπουλου, είναι “μια αλλοίθωρη νεολαία”.
Η λέξη τσογλάνι είναι δάνειο από τα τούρκικα, όπου iç oğlanι ήταν ο νεαρός στην υπηρεσία του παλατιού. Τη δεύτερη λέξη την αναγνωρίζουμε, μας θυμίζει το επίθημα -ογλου που έχουν πολλοί συμπατριώτες μας με μικρασιατική ιδίως καταγωγή, αν βέβαια δεν έπεσαν σε δραστήριο ληξίαρχο ώστε να μετατρέψει τον Χαντούμογλου σε Ευνουχίδη και να δοξαστεί η ετυμολογική διαφάνεια. Κατά λέξη iç oğlanι θα πει “εσωτερικό αγόρι”, ακόλουθος. -

Βλέπετε, η λέξη “τσογλάνι” παραπέμπει κατά κύριο λόγο σε νεαρό άτομο και ο κ. Βενιζέλος, σαν γνήσιος εκπρόσωπος του χρεοκοπημένου παρελθόντος, είναι εύλογο να φοβάται όσο τίποτε άλλο το καινούργιο. Αυτό κυρίως τον ενοχλεί και όχι η υπαρκτή ή η υποτιθέμενη αγένεια που χαρακτηρίζει ή ανυπακοή την οποία κηρύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ -άλλωστε, δεν είναι τούτη εδώ η πρώτη εκδήλωση του μισονεϊσμού ή της νεοφοβίας, του κ. Βενιζέλου -θυμηθείτε τα ανόητα αστειάκια για τον πρόεδρο του δεκαπενταμελούς-.
Οπότε, βλέποντας τον πανδαμάτορα να σε έχει πάρει παραμάζωμα, λογικό είναι να φθονείς το νέο που έρχεται και να μιλάς για τσογλάνια…

Κοντολογίς σε λίγο κανείς δεν θα θυμάται τίποτα και θα έχει κι αυτός ( ο βενιζέλειος νεολογισμός) την τύχη των πυροτεχνημάτων.

Κοινώς πουφ κι έφυγε !!!

                                                                                                       ger