Αδικο θα έχει όποιος κάνει τέτοιες σκέψεις; Καμιά κυβέρνηση δεν απομακρύνει έναν δημόσιο λειτουργό με τέτοιον τρόπο λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά μια σημαντική επιτυχία. Και μάλιστα από μια υπηρεσία που δεν νομίζω να θυμάται κανείς ποτέ είχε, αν είχε, για τελευταία φορά μια τέτοια επιτυχία. Ή μήπως συνέτρεχε και κανένας ιδιαίτερος λόγος να επισπευσθεί η απομάκρυνσή του και γι αυτό τον κουβάλησαν κατεπειγόντως από το εξοχικό του;
Ή μήπως θα έχει άδικο όποιος θεωρήσει ότι η επιλογή Παπαγγελόπουλου δεν οφείλεται στον τρόπον με τον οποίο χειρίστηκε ορισμένες πολύ σημαντικές πολιτικά υποθέσεις; Οπως η υπόθεση της Mayo, για παράδειγμα. Αποκλείεται να υπάρχει δικαστικός με στοιχειώδη πείρα που να μην ξέρει ότι ο ένας και μοναδικός τρόπος διερεύνησης μιας υπόθεσης διακίνησης «μαύρου» χρήματος είναι το άνοιγμα του τροφοδότη λογαριασμού. Ο συγκεκριμένος εισαγγελέας είχε τη διακριτικότητα να μην υποβάλει τέτοιο αίτημα.
Οπως, επίσης, είχε τη διακριτικότητα να κρατήσει και την υπόθεση των υποκλοπών επί δώδεκα μήνες χωρίς να της προσθέσει το παραμικρό και γενικά να τη στείλει στο αρχείο, προκαλώντας έτσι την εύλογη, κατά τη γνώμη μου, απορία: σε κυβερνητική υπόδειξη οφειλόταν η ανακριτική αποτυχία του ή ήταν αποτέλεσμα επαγγελματικής ανεπάρκειας του να χειριστεί μια τόσο σημαντική υπόθεση; Θέλω να πιστεύω ότι ισχύει το πρώτο.
Οπως και να έχει, όμως, το βέβαιο είναι ένα: οι νεοδημοκράτες κατάφεραν να ξαναβρεθούν και πάλι στριμωγμένοι και να υποχρεώνονται να λογοδοτούν τη στιγμή που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν, όσο είναι δυνατό να αξιοποιηθεί, μια επιτυχία των διωκτικών Αρχών. Αλλά τόσο τους κόβει, τέτοια κάνουν.
Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος
bartzinopoulos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου