ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΕ ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νικ. Δένδιας, ότι η κυβέρνηση δεν είχε υποχρέωση να ζητήσει την άποψη της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, στο θέμα της διάταξης για τις κάμερες, επικαλούμενος την ευρωπαϊκή οδηγία 46/1995.
Αλλά, όπως είπε, «εμείς στις 24 Ιουνίου ζητήσαμε την άποψη της Αρχής, δείχνοντας μια μεγάλη δημοκρατική ευαισθησία».
ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ της κυβερνητικής ευαισθησίας φαίνεται καθαρά από δύο στοιχεία. Πρώτον: Από το περιεχόμενο της διάταξης, την οποία ψήφισε εσπευσμένα η κυβέρνηση στο θερινό τμήμα της Βουλής. Περιεχόμενο το οποίο κυριολεκτικά ξετίναξε ως αντισυνταγματικό με τεκμηριωμένα επιχειρήματα στη γνωμοδότησή της η Αρχή. Δεύτερον: Ο ίδιος ο κ. Δένδιας διαβεβαίωνε με δηλώσεις του στις 22 Ιουνίου, ότι η διάταξη για τις κάμερες και το DNA θα έρθει στη Βουλή, αφού ολοκληρωθεί το διάστημα που απαιτείται για να εκφέρει γνώμη η ανεξάρτητη Αρχή.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, λοιπόν, η συνέπεια, η οποία είναι κατ' εξοχήν στοιχείο δημοκρατικής ευαισθησίας, μεταξύ των λόγων και των πράξεων του υπουργού της Δικαιοσύνης;
ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΝΤΑΣ ο υπουργός με την ίδια δημοκρατική ευαισθησία την καίρια επισήμανση της Αρχής, ότι η ασφάλεια είναι υποχρέωση του κράτους, το οποίο, όμως, πρέπει να παρέχει «ασφάλεια σε πλαίσιο ελευθερίας και όχι ελευθερία σε πλαίσιο ασφάλειας», δήλωσε: «Το ατομικό είναι σεβαστό. Το συλλογικό, όμως, είναι επίσης σεβαστό. Η συλλογική ασφάλεια είναι το μέγιστο αγαθό».
ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ, το μέγιστο αγαθό, που προσδιορίζει, μάλιστα, την ποιότητα, την καθαρότητα της Δημοκρατίας, είναι η ελευθερία, χωρίς καμιά παραχώρηση, χωρίς αντισυνταγματικούς περιορισμούς. Ζητούμενο, λοιπόν, είναι η «ασφάλεια σε πλαίσιο ελευθερίας», με πλήρη σεβασμό στους θεσμούς, στις αρχές της Δημοκρατίας και στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, που το έργο της ορίζεται από το Σύνταγμα.
ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΝΤΑΣ τον υπουργό Δικαιοσύνης σε δημοκρατική ευαισθησία, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Αντώναρος επετέθη λάβρος κατά της Αρχής, δηλώνοντας: «Δεν μπορεί η κυβέρνηση να περιμένει κάποια Αρχή να κάνει διακοπές. Οταν η Αρχή είδε την πίεση της κοινής γνώμης που υπήρχε, αποφάσισε για τους δικούς της λόγους να εκφέρει την άποψή της».
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ, κύριε εκπρόσωπε, για «κάποια Αρχή», την οποία, μάλιστα, μπορείτε ελαφρά τη καρδία, για να μην πούμε με θράσος, να απαξιώνετε και να περιφρονείτε, αλλά για θεσμό, τον οποίο οφείλει να σέβεται η κυβέρνηση. Αυτή η συμπεριφορά τόσο του υπουργού όσο και του εκπροσώπου, δείχνει νοοτροπία «Μεγάλου Αδελφού», δηλαδή νοοτροπία αντιδημοκρατική.
[ Ελευθεροτυπία ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου