Του Γιώργου Γλυνού
Όσοι έχουν ακουστά τον Περικλή Κοροβέση ή έχουν διαβάσει το βιβλίο του «Οι Ανθρωποφύλακες» γνωρίζουν ότι βασανίστηκε πολύ άγρια από τη xούντα. Κανείς, όμως, δεν γνωρίζει το «φοβερό μυστικό» που έκρυβε και το οποίο ήταν η αιτία του άγριου βασανισμού. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο Κοροβέσης έκρυβε «πληροφορίες και υλικό», ότι γνώριζε πού ήταν η γιάφκα, ότι ήταν το κλειδί στη διαδικασία της ανάκρισης για την εξάρθρωση όλης της οργάνωσης. Λάθος τεράστιο! Ο Κοροβέσης δεν ήξερε τίποτα από όλα αυτά. Το μόνο που είχε κάνει ήταν δύο- τρία ραντεβού και επαφές με κάποιους οργανωμένους, εκ των οποίων κάποιος βασανίστηκε και ομολόγησε ότι συνάντησε και τον Κοροβέση. Γιατί, λοιπόν, βασανίστηκε τόσο άγρια; Ιδού η εξήγηση:
Ο Κοροβέσης στην Ασφάλεια τους είπε όσο πιο ευγενικά μπορούσε- γιατί είναι και ιδιαίτερα ευγενής- ότι πρώτον το ποιον βλέπει και τι λέει μαζί του είναι προσωπική του υπόθεση και δεν τους αφορά και δεύτερον ότι κατά την άποψή του όχι μόνο δεν έχει κάνει κάτι παράνομο, αλλά αντίθετα αυτοί είναι παράνομοι, ότι αυτοί έχουν παραβιάσει το Σύνταγμα και τους νόμους και ότι αυτοί έπρεπε να βρίσκονται στη θέση του κατηγορουμένου και όχι αυτός. Στην αρχή οι ασφαλίτες έβαλαν τα γέλια και σκέφτηκαν ότι έχουν να κάνουν με έναν γραφικό γελοίο τύπο, ο οποίος με τις πρώτες σφαλιάρες θα αρχίσει να «κελαηδάει» και θα ζητήσει συγγνώμη γι΄ αυτά που είπε. Δεν έγινε όμως αυτό. Ο Κοροβέσης, παρά τον άγριο βασανισμό, επέμενε στις απόψεις του. Η Ασφάλεια, αλλά και οι άνθρωποι της χούντας είχαν αγριέψει με το φαινόμενο και τη στάση Κοροβέση γιατί τους ξεφτίλιζε όλο τον μηχανισμό. Στο κάτω κάτω δεν του γύρευαν και τίποτα το ιδιαίτερα δύσκολο. Τα δύοτρία ραντεβού δεν τους ενδιέφεραν πια. Τους είχαν πιάσει όλους. Δύο πράγματα του γύρευαν. Πρώτον «να σκέφτεται πριν μιλήσει» και δεύτερον «να ανακαλέσει αυτά που είχε πει».
Ο Γιώργος Γλυνός είναι σύντροφος του Κοροβέση από την εποχή της χούντας και σήμερα είναι ευρωσυνταξιούχος, πρώην σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ο Κοροβέσης στην Ασφάλεια τους είπε όσο πιο ευγενικά μπορούσε- γιατί είναι και ιδιαίτερα ευγενής- ότι πρώτον το ποιον βλέπει και τι λέει μαζί του είναι προσωπική του υπόθεση και δεν τους αφορά και δεύτερον ότι κατά την άποψή του όχι μόνο δεν έχει κάνει κάτι παράνομο, αλλά αντίθετα αυτοί είναι παράνομοι, ότι αυτοί έχουν παραβιάσει το Σύνταγμα και τους νόμους και ότι αυτοί έπρεπε να βρίσκονται στη θέση του κατηγορουμένου και όχι αυτός. Στην αρχή οι ασφαλίτες έβαλαν τα γέλια και σκέφτηκαν ότι έχουν να κάνουν με έναν γραφικό γελοίο τύπο, ο οποίος με τις πρώτες σφαλιάρες θα αρχίσει να «κελαηδάει» και θα ζητήσει συγγνώμη γι΄ αυτά που είπε. Δεν έγινε όμως αυτό. Ο Κοροβέσης, παρά τον άγριο βασανισμό, επέμενε στις απόψεις του. Η Ασφάλεια, αλλά και οι άνθρωποι της χούντας είχαν αγριέψει με το φαινόμενο και τη στάση Κοροβέση γιατί τους ξεφτίλιζε όλο τον μηχανισμό. Στο κάτω κάτω δεν του γύρευαν και τίποτα το ιδιαίτερα δύσκολο. Τα δύοτρία ραντεβού δεν τους ενδιέφεραν πια. Τους είχαν πιάσει όλους. Δύο πράγματα του γύρευαν. Πρώτον «να σκέφτεται πριν μιλήσει» και δεύτερον «να ανακαλέσει αυτά που είχε πει».
Ο Γιώργος Γλυνός είναι σύντροφος του Κοροβέση από την εποχή της χούντας και σήμερα είναι ευρωσυνταξιούχος, πρώην σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου