Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009

Το βλέμμα του κοκοβιού.

Κουρασμένος ξεκουρασμένος, τρέχει και δεν φτάνει.
Ολη την σαβούρα την πήρε πάνω του.
Αφησε γυναίκα και παιδιά, ανασκουμπώθηκε , δεν έχει καρέκλα
να καθίσει.
Τέτοιο εργασιακό οργασμό, δεν τον έζησε ως τώρα!
Συγκεντρώσεις κλασσικές!
Συντροφικές, σε σαλόνια τηλεοπτικού σταθμού,παρουσία κοινού!
Δεν υπάρχει αυτό που βλέπω!
Μπορεί ένα κορμί να τ ‘ αντέξει όλα;
Μπορεί ο παιχταράς της ομάδας να παίζει σ’ όλες τις θέσεις;
Μάχη για την επιβίωση;
Μπας και είναι δάκτυλος του ακατονόμαστου, να τον εξοντώσει,
σωματικά και ψυχικά;
Ηρθε και έγινε ρετάλι…
Ηρθε το βλέμμα του κοκοβιού να κάτσει στο παχουλό μουτράκι.
Τελικά ο άνθρωπος όλα τα μπορεί, όλα τα΄αντέχει.
Δεν ξέρω μόνο αν καταφέρνει να τουμπάρει τις χαλασμένες
σχέσεις γιατί είναι νωπές οι μνήμες σαν την εντολή που προσδοκά!
Όταν οι σχέσεις χαλάνε άστα να πάνε στον έξω από μας.
Κάτι σαν την γκόμενα που της την έκανες, σε έπιασε επ’ αυτοφόρω
Και εσύ της λες την γνωστή μαλακία:
-Αγάπη μου δεν είναι αυτό που νομίζεις!!
από [ diomegyro ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 1:44 πdiomegyroμ. - 03/10/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου