Κι ύστερα έρχεται ένας καταστροφικός σεισμός και παγώνει το αίμα στις φλέβες.
"Ακούω" μέχρι εδώ τις φωνές και τους λυγμούς των χιλιάδων εγκλωβισμένων, που είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν βασανιστικά, γνωρίζοντας το οι περισσότεροι...
Για τον λόγο αυτό αποσύρω την προηγούμενη ανάρτηση, δεν χωράει κάτι άλλο στη σκέψη τέτοιες ώρες.
Προς το πρόν, ενός μυαλού σιγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου