Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Ιδεολογική οκνηρία....


Ακούραστοι

Παντελής Καψής , kapsis@dolnet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 28 Μαρτίου 2009
Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ παραιτήθηκε από πρωθυπουργός σε ηλικία 81 ετών και αφού ο οργανισμός του είχε εξασθενήσει από αλλεπάλληλα προβλήματα υγείας. Παρ΄ όλα αυτά και παρά το ότι το είχε υποσχεθεί στον διάδοχό του, τον Άντονι Ήντεν, το έκανε με μεγάλη απροθυμία και αφού είχε προηγηθεί μια μικρή συνωμοσία για να πειστεί. 

Ο Τεντ Κέννεντυ διαγνώστηκε με καρκίνο του εγκεφάλου πριν από λίγους μήνες και ακολουθεί θεραπεία, ούτε στιγμή όμως δεν σκέφτηκε να παραιτηθεί. Αντιθέτως, φρόντισε να παραβρεθεί στο γεύμα της ορκωμοσίας του προέδρου Ομπάμα με αποτέλεσμα να υποστεί επιληπτική κρίση. 

ΤΑ παραδείγματα πολιτικών που συνεχίζουν ακούραστοι ώς το τέλος είναι πολλά- και στην Ελλάδα άλλωστε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αλλά και ο Ανδρέας Παπανδρέου επανεξελέγησαν για πέμπτη και τρίτη φορά αντιστοίχως πρωθυπουργοί στα 70 τους χρόνια. 

Η επιμονή τους αυτή μπορεί να ξενίζει εμάς τους απλούς πολίτες, στην πραγματικότητα όμως είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό ενός πολιτικού. Ο πολιτικός που κουράζεται και τα παρατάει, απλώς δεν είναι ή πάντως δεν κάνει για πολιτικός. 

ΑΥΤΟΣ είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που στη Δημοκρατία για να εκλεγεί κάποιος στα ανώτατα αξιώματα πρέπει να περάσει από κάθε είδους δοκιμασίες. Πρέπει να αποδείξει πως έχει το στομάχι αλλά και τη δύναμη της προσωπικότητας για να αντέξει τα βάρη που συνεπάγεται το αξίωμά του. 

ΑΝ δεν αντέχεις τη ζέστη βγες από την κουζίνα, έλεγε χαρακτηριστικά ο Χάρυ Τρούμαν. 

Η κούραση βέβαια σπάνια είναι βιολογική. Συνήθως είναι ψυχική και διανοητική. Και είναι η χειρότερη. 

Ο πολιτικός βλέπετε δεν είναι τεχνοκράτης. Δουλειά του είναι να μπορεί να εμπνέει και να κινητοποιεί ευρύτερες πλειοψηφίες γύρω από τεχνοκρατικά εφικτές και επιθυμητές λύσεις. Να έχει όραμα και σχέδιο και να το εκφράζει με τρόπο που να πείθει τους πολίτες. 

ΑΥΤΟ δηλαδή ακριβώς που λείπει από τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία διαρκώς παλινδρομεί: άλλοτε ανακοινώνει μέτρα για να τα πάρει πίσω όπως η κατάργηση του αφορολόγητου των επαγγελματιών και άλλοτε οδηγείται σε λύσεις ευκαιριακές, που έχουν ορατή ημερομηνία λήξης, όπως ο κεφαλικός φόρος. 
ΔΕΝ είναι καθόλου τυχαίο το ότι δημιουργεί την εντύπωση ότι έχει χάσει τον έλεγχο των πραγμάτων και ότι σύρεται πίσω από τα γεγονότα. 

ΟΠΩΣ δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι ο κ. Καραμανλής πέρα από τις κοινοτοπίες περί υπεύθυνης διακυβέρνησης δεν έχει βγει ποτέ μέχρι σήμερα να εξηγήσει στους πολίτες με ποια πολιτική θα βγούμε από την κρίση και πώς θα αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα της οικονομίας. 

Ιδεολογική οκνηρία; Ασφαλώς. Αν και για να είμαστε δίκαιοι, αν γυρίσουμε πίσω στο 2004, τότε ίσως να διαπιστώσουμε πως η κούραση δεν είναι σημερινή. Κατά μια έννοια ο κ. Καραμανλής μπήκε στην πολιτική κουρασμένος! 
από ΤΑ ΝΕΑ
ΜΠΟΣΤΑΝΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου