«Αν χάσω, φεύγω»: Όλα τα φώτα έπεσαν- και δικαίως- στα περί κουρασμένου Καραμανλή. Αλλά αν για την κούραση του Πρωθυπουργού έγινε κάποια προσπάθεια διάψευσης από τους αρμοδίους, για την επομένη της εκλογικής ήττας δεν ακούστηκε το παραμικρό. Άρα, γιατί να μη γευματίσουν μαζί η κ. Ντόρα Μπακογιάννη και ο κ. Γ. Σουφλιάς;
Προφανώς, ο κ. Καραμανλής δεν διοχέτευσε την είδηση ότι φεύγει αν χάσει τις εκλογές προκειμένου να διασφαλίσει την απόλυτη ενημέρωση του εκλογικού σώματος για τις προθέσεις του. Είναι φανερό ότι επιχείρησε έναν ιδιότυπο εκβιασμό προς τα στελέχη και τους ψηφοφόρους της Ν.Δ.- ήθελε να προκαλέσει ένα τσουνάμι δηλώσεων του τύπου «Κώστα, μαζί και στη συντριβή». Κάτι που πέτυχε, άλλωστε- ώσπου κάποιος πρόσεξε την προηγούμενη φρασούλα, εκείνη με την κούραση.
Λάθος; Χοντράδα; Δεν έχει πια καμία σημασία. Σημασία έχει ότι ο κ. Καραμανλής- ό,τι κι αν πει από ΄δώ και πέρα- νομιμοποίησε τη διαδοχολογία μέσα στο κόμμα του. Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων θα λειτουργούν στο εξής ως απλές επιβεβαιώσεις της διάθεσης αποχώρησής του. Και το όλο πράγμα θα καταλήξει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Καθαρές λύσεις
Σε ανάλογη θέση είχε βρεθεί και ο κ. Κ. Σημίτης τον Ιούνιο του 2003. Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωσηκαι γνωρίζοντας παράλληλα ότι οι δημοσκοπήσεις δεν τον ευνοούσανβρέθηκε μπροστά σε εισηγήσεις για αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Πριν πάρει την όποια απόφαση, το πράγμα «διέρρευσε»- και όταν τελικά αποφάσισε να το παλέψει στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, απλώς δεν υπήρχε επιστροφή. Η συνέχεια είναι γνωστή...
Το μόνο που δεν έχει γραφεί για εκείνη την περίοδο είναι η τεράστια ζημιά που έπαθε- για αρκετά χρόνια- το ΠΑΣΟΚ από την αμφιθυμία του κ. Κ. Σημίτη. Ήταν οι μήνες που η Ν.Δ., ως αξιωματική αντιπολίτευση, κατάφερε να στιγματίσει το ΠΑΣΟΚ ως ένα κόμμα στελεχών που ασχολούνται μόνο με τη διαχείριση των καρεκλών τους. Μια ρετσινιά που ακόμα δεν έχει εντελώς αποτινάξει.
Μερικά χρόνια νωρίτερα, ο κ. Κ. Σημίτης θριάμβευε με δύο λέξεις:
«Καθαρές λύσεις». Αλλά για τη σημερινή Ν.Δ. είναι μάλλον αργά- όχι μόνο για «καθαρές» αλλά και για «λύσεις».
Προφανώς, ο κ. Καραμανλής δεν διοχέτευσε την είδηση ότι φεύγει αν χάσει τις εκλογές προκειμένου να διασφαλίσει την απόλυτη ενημέρωση του εκλογικού σώματος για τις προθέσεις του. Είναι φανερό ότι επιχείρησε έναν ιδιότυπο εκβιασμό προς τα στελέχη και τους ψηφοφόρους της Ν.Δ.- ήθελε να προκαλέσει ένα τσουνάμι δηλώσεων του τύπου «Κώστα, μαζί και στη συντριβή». Κάτι που πέτυχε, άλλωστε- ώσπου κάποιος πρόσεξε την προηγούμενη φρασούλα, εκείνη με την κούραση.
Λάθος; Χοντράδα; Δεν έχει πια καμία σημασία. Σημασία έχει ότι ο κ. Καραμανλής- ό,τι κι αν πει από ΄δώ και πέρα- νομιμοποίησε τη διαδοχολογία μέσα στο κόμμα του. Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων θα λειτουργούν στο εξής ως απλές επιβεβαιώσεις της διάθεσης αποχώρησής του. Και το όλο πράγμα θα καταλήξει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Καθαρές λύσεις
Σε ανάλογη θέση είχε βρεθεί και ο κ. Κ. Σημίτης τον Ιούνιο του 2003. Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωσηκαι γνωρίζοντας παράλληλα ότι οι δημοσκοπήσεις δεν τον ευνοούσανβρέθηκε μπροστά σε εισηγήσεις για αλλαγή φρουράς στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Πριν πάρει την όποια απόφαση, το πράγμα «διέρρευσε»- και όταν τελικά αποφάσισε να το παλέψει στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, απλώς δεν υπήρχε επιστροφή. Η συνέχεια είναι γνωστή...
Το μόνο που δεν έχει γραφεί για εκείνη την περίοδο είναι η τεράστια ζημιά που έπαθε- για αρκετά χρόνια- το ΠΑΣΟΚ από την αμφιθυμία του κ. Κ. Σημίτη. Ήταν οι μήνες που η Ν.Δ., ως αξιωματική αντιπολίτευση, κατάφερε να στιγματίσει το ΠΑΣΟΚ ως ένα κόμμα στελεχών που ασχολούνται μόνο με τη διαχείριση των καρεκλών τους. Μια ρετσινιά που ακόμα δεν έχει εντελώς αποτινάξει.
Μερικά χρόνια νωρίτερα, ο κ. Κ. Σημίτης θριάμβευε με δύο λέξεις:
«Καθαρές λύσεις». Αλλά για τη σημερινή Ν.Δ. είναι μάλλον αργά- όχι μόνο για «καθαρές» αλλά και για «λύσεις».
από ΤΑ ΝΕΑ
ΜΠΟΣΤΑΝΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου