ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑέχουν περάσει από τον Μάρτιο του 2004, όταν ο Καραμανλής έγινε Πρωθυπουργός της χώρας. Πέντε χρόνια και δύο μήνες για την ακρίβεια. Κι αν μπορούσε να γυρίσει πίσω ο χρόνος, είναι σίγουρο ότι πολλοί από εκείνους που παγιδεύτηκαν στα ωραία του λόγια και τον ψήφισαν τότε, όχι ψήφο δεν θα του έδιναν τώρα, αλλά ούτε τον... πυρετό τους! Ο Κ. Καραμανλής πάλι, ο άνθρωπος που αγωνίστηκε σκληρά να γίνει πρωθυπουργός και θα φύγει- θα φύγει σίγουρα και σύντομα...- ως ο πρωθυπουργός του απόλυτου τίποτα, θεωρεί για κάποιον λόγο ότι μπορεί να μηδενίσει το κοντέρ. Να μας γυρίσει στο 2004. Και να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι στη διάρκεια της δικής του διακυβέρνησης, αυτά τα πέντε χρόνια δηλαδή, θεοποιήθηκε η διαφθορά και η λεηλασία του κρατικού κορβανά από κουμπάρους, κολλητούς και φίλους, δικούς του και των υπουργών του. Ε, δεν γίνονται αυτά. Κι όσοι τον πείθουν ότι με βαθιές βουτιές στο παρελθόν θα παραπλανήσει και πάλι τους Έλληνες να τον εμπιστευθούν για τρίτη φορά, του προσφέρουν κάκιστη υπηρεσία. Γιατί εκτός των άλλων τον βυθίζουν ακόμη πιο βαθιά στο έλος στο οποίο εδώ και καιρό τσαλαβουτάει.
ΥΓ: Εκείνο το «είμαι και θα είμαι στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας», τι το ΄θελε; Να μας θυμίσει πόσο... κουρασμένος είναι;
ΥΓ: Εκείνο το «είμαι και θα είμαι στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας», τι το ΄θελε; Να μας θυμίσει πόσο... κουρασμένος είναι;
από ΤΑ ΝΕΑ
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 11:48 π.μ. - 4/5/2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου