Η γνωστή παροιμία με τον τσοπάνο, ο οποίος επικαλούνταν επίθεση του λύκου στα πρόβατά του, για να προκαλέσει το ενδιαφέρον των χωρια-νών του, ταιριάζει απόλυ-τα με την περίπτωση της αποσυντεθημένης (πουφ) κυβέρνησης Καραμανλή, που τώρα στα ξαπίσω, προσπαθεί να πείσει, πως μπορεί ν΄ ασχοληθεί και με σοβαρά ζητήματα.Αφορμή η κινητικότητα γύρω από τα θέματα της Εκπαίδευσης και η επιδίωξη του Αρούλη, ν΄ αποδείξει, πως κι ο πεθαμένος μπορεί να εκτελέσει τη γνωστή, συνηθισμένη – και παρεξηγημένη – «λειτουργία» των ζωντανών… Αμ, δε !...
Και ο ίδιος και ο, πάλαι ποτέ κολλητός του, πρωθυπουργός, δεν λαμβάνουν υπ΄ όψη τους το γεγονός, πως στη συνέχεια της παροιμίας κι όταν ο λύκος πραγματικά επιτίθεται στα πρόβατα, ο τσοπάνος μένει αβοήθητος, αφού οι χωριανοί του, μπουχτισμένοι από τη συμπεριφορά του, θεωρούν πως πρόκειται για μια ακόμα από τις φάρσες του.
«…Θα κάνω, θα φτιάξω, θ΄ αναβαθμίσω, θα αναδιαρθρώσω…», διατείνεται ο κ. ΄Αρης, ποιος όμως τον ακούει και κυρίως, ποιος τον παίρνει στα σοβαρά ;
Ποιοι θα τον εμπιστευτούν, σε κοινωνικό επίπεδο και ποιοι θα τον σιγοντάρουν σε πολιτικό ;
Μάλλον θα έχουμε την καταγραφή μιας προσπάθειας, να καταδείξει, εν καιρώ κατρακύλας, πως υπάρχει, όχι μόνο η δυνατότητα φρένου, αλλά και αντίθετης – προς τα πάνω – πορείας ! Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για τον ορισμό της γραφικότητας, αν μη τι άλλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου