Όπως και να`χει, βλέποντας αυτό το σύνθημα χθες το πρωί και φωτογραφίζοντάς το, δεν είχα αμφιβολία ότι θα το ποστάρω.
Η μόνη μου αμφιβολία ήταν πώς θα το ποστάρω.
Θεωρητικολόγησα λίγο μέσα μου και είπα μια στιγμή να χρησιμοποιήσω περικοκλάδες αλλά μετά μετάνιωσα.
Αρκεί κανείς να δει σε αντίστιξη πόσο πιο καίριο, πόσο πιο επιδραστικό, πόσο πιο επιτακτικό είναι το ερώτημα του συνθήματος:
Δευτέρα το καταλαβαίνω. Αλλά Σάββατο; Γίνεται να μην μ΄αγαπάς Σάββατο;Τι ακροβασία νοήματος, τι ακροβασία ανάμεσα στο πονεμένο και το παιγνιώδες.
Δεν μπορώ με σιγουριά να κρίνω αν αυτός που το έγραψε υποφέρει και σαρκάζει την ίδια ώρα, αν περισσότερο υποφέρει ή περισσότερο σαρκάζει.
Εκείνο που μπορώ να κάνω είναι να ενώσω τη φωνή μου με τη δική του και να την παρακαλέσω:
Αγάπα τον τουλάχιστον τα Σάββατα.
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 2:58 π.μ.- 11/1/2011------Ger
(Για σχόλια κάντε κλικ στον τίτλο και συμπληρώστε την φόρμα)
