ΜΠΟΡΕΙ ΜΙΑ κυβέρνηση να πάει σε εκλογές με παροχές; Αναμφίβολα και μπορεί. Το έκανε ο μακαρίτης ο Ράλλης το ΄81- μοίραζε επιταγές στην επαρχία. Το ΄πε, άσχετο αν δεν το ΄κανε, ο μακαρίτης ο Ανδρέας το ΄89- με το «Τσοβόλα, δώσ΄ τα όλα».
Το έκανε και ο Επίτιμος το ΄93- και ενέπνευσε το σύνθημα «καλύτερα παπάκι, παρά το Μητσοτάκη». Το ΄κανε και ο κ. Κ. Σημίτης το 2003, με το- ξεχασμένο πια- ομώνυμο πακέτο των πολλών δισ. ευρώ.
Σε όλες τις περιπτώσεις, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Οι πολίτες χόρτασαν- είτε με τα λόγια είτε με το χρήμα- και στη συνέχεια ψήφισαν τους άλλους, που δεν είχαν προλάβει να υποσχεθούν το παραμικρό.
Πολλοί λένε ότι αυτός μπορεί να είναι και ο βαθύτερος λόγος της ήττας εκείνων που πάνε σε εκλογές με σημαία τις παροχές. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι πράγματι τα «δίνουν όλα». Δεν έχουν άλλωστε τίποτε να χάσουν, πέρα από την εξουσία. Οπότε, τι θα δώσουν μετά τις εκλογές;
Το όπλο των ηττημένων
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ είναι αληθινή μία τέτοια άποψη; Όχι, δεν μπορεί. Όσοι μετρούν τη λαϊκή ψήφο με ευρώ κατά κεφαλήν, πάντοτε πέφτουν έξω. Ο κ. Σημίτης δεν ψηφίστηκε το ΄96 για να κάνει παροχές, όπως δεν ψηφίστηκε και ο Ανδρέας Παπανδρέου το ΄93.
Όπως δεν ψηφίστηκε γι΄ αυτό τον λόγο ο κ. Καραμανλής το 2004.
Ακόμα και ο κ. Μητσοτάκης το ΄90 δεν ψηφίστηκε με το σκεπτικό «δώσε και μένα, μπάρμπα».
Στην πραγματικότητα, οι «παροχές»- ό,τι κι αν σημαίνουνείναι το όπλο των ηττημένων. Ένα κόμμα που κάνει μέσα σε μία ημέρα εξαγγελίες 5- 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, γνωρίζει προφανώς ότι άλλος θα κληθεί να τις εκπληρώσει. Η ελληνική κοινωνία μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά, αλλά πάντως όχι για έλλειψη όσφρησης. Και η ατμόσφαιρα μυρίζει. Όχι απλώς εκλογές, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά αλλαγή κυβέρνησης. Να περάσει ο επόμενος, λοιπόν.
Ώσπου να αρχίσει κι αυτός τις «παροχές»...
Το έκανε και ο Επίτιμος το ΄93- και ενέπνευσε το σύνθημα «καλύτερα παπάκι, παρά το Μητσοτάκη». Το ΄κανε και ο κ. Κ. Σημίτης το 2003, με το- ξεχασμένο πια- ομώνυμο πακέτο των πολλών δισ. ευρώ.
Σε όλες τις περιπτώσεις, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Οι πολίτες χόρτασαν- είτε με τα λόγια είτε με το χρήμα- και στη συνέχεια ψήφισαν τους άλλους, που δεν είχαν προλάβει να υποσχεθούν το παραμικρό.
Πολλοί λένε ότι αυτός μπορεί να είναι και ο βαθύτερος λόγος της ήττας εκείνων που πάνε σε εκλογές με σημαία τις παροχές. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι πράγματι τα «δίνουν όλα». Δεν έχουν άλλωστε τίποτε να χάσουν, πέρα από την εξουσία. Οπότε, τι θα δώσουν μετά τις εκλογές;
Το όπλο των ηττημένων
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ είναι αληθινή μία τέτοια άποψη; Όχι, δεν μπορεί. Όσοι μετρούν τη λαϊκή ψήφο με ευρώ κατά κεφαλήν, πάντοτε πέφτουν έξω. Ο κ. Σημίτης δεν ψηφίστηκε το ΄96 για να κάνει παροχές, όπως δεν ψηφίστηκε και ο Ανδρέας Παπανδρέου το ΄93.
Όπως δεν ψηφίστηκε γι΄ αυτό τον λόγο ο κ. Καραμανλής το 2004.
Ακόμα και ο κ. Μητσοτάκης το ΄90 δεν ψηφίστηκε με το σκεπτικό «δώσε και μένα, μπάρμπα».
Στην πραγματικότητα, οι «παροχές»- ό,τι κι αν σημαίνουνείναι το όπλο των ηττημένων. Ένα κόμμα που κάνει μέσα σε μία ημέρα εξαγγελίες 5- 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, γνωρίζει προφανώς ότι άλλος θα κληθεί να τις εκπληρώσει. Η ελληνική κοινωνία μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά, αλλά πάντως όχι για έλλειψη όσφρησης. Και η ατμόσφαιρα μυρίζει. Όχι απλώς εκλογές, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά αλλαγή κυβέρνησης. Να περάσει ο επόμενος, λοιπόν.
Ώσπου να αρχίσει κι αυτός τις «παροχές»...
από ΤΑ ΝΕΑ
ΤΟ ΜΠΟΣΤΑΝΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου