ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ

«Δεν μπορούμε άλλο, ελάτε να πάρετε το μαγαζί...»

Τoυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ gpapachristos@dolnet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, πες μας τι βλέπεις; Βλέπω... βλέπω... βλέπω λέω, ελικόπτερο να κόβει βόλτες πάνω από την Αθήνα. Είναι σούρουπο. Ο ήλιος χάνεται πίσω από τα χαμηλά βουνά στο βάθος του ορίζοντα και το μόνο δηλωτικό της ύπαρξής του για τούτη τη μέρα είναι ότι πρόλαβε να βάψει μαβιά τα λίγα σύννεφα που έμειναν πίσω του, στον ουρανό (ποιητής δεν είμαι, τον ποιητή κάνω, αυτά που ήρθανε στον νου, αυτά έγραψα, εντάξει;). Συνεχίζω ακάθεκτος: η πόλη ανάβει δειλά τα φώτα της, μήπως και καταφέρει να κρύψει κάτι από την ασχήμια της και κινείται νωχελικά στους ίδιους αργούς ρυθμούς. Θυμίζει «απομεσήμερο, (που) έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά», όπως έγραψε και ο συνάδελφος ποιητής Λευτέρης, αποκαμωμένη, συμπληρώνω εγώ, από τον κάματο της ημέρας. Πρόσωπα, χαραγμένα από τις σκέψεις για τη μέρα που διαδέχεται τη μέρα που φεύγει και το άγνωστο που κουβαλάει μαζί της, είναι στον δρόμο της επιστροφής- σε μια πόλη που δεν έχει τίποτε να σου προσφέρει, παρά μόνο ανασφάλεια, άγχος και ταλαιπωρία, ποιος λόγος υπάρχει να βρίσκεσαι έξω; Κανείς... 

Πετάει, πετάει το ελικόπτερο
Μερικοί στρέφουν το κεφάλι προς τον ουρανό, τι διάολο θέλει ένα ελικόπτερο τέτοια ώρα να κόβει βόλτες στον ουρανό- πετάνε τελικά τη νύχτα τα ελικόπτερα ή όχι; Απορίες-διαλείμματα στις δικές τους βασανιστικές σκέψεις, λες και από όσους περπατάνε στον δρόμο με σκυφτό κεφάλι πρόκειται κανείς να κάνει ποτέ βόλτα με ελικόπτερο και μάλιστα νύχτα. Ο θόρυβος δυναμώνει. Το ελικόπτερο περνάει πάνω από την Πλατεία Κολωνακίου, κόβει δεξιά από το υπουργείο Προεδρίας, χάνεται για λίγο προς την πλευρά του Εθνικού Κήπου και μετά κόβει αριστερά με κατεύθυνση το Παγκράτι. Όπως θα διαβεβαιώσουν αργότερα τον Σόμπολο πολλοί αυτόπτες μάρτυρες, το σκηνικό εξελίχθηκε με κινηματογραφική ταχύτητα, τέτοια που δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης σε κανέναν από όσους άναυδοι το παρακολούθησαν... 

«Άντε ρε Βαγγέλη, πάρε τα πόδια σου»
Το ελικόπτερο (στο οποίο επέβαινε μια γυναίκα και ένας άνδρας, σύμφωνα με τη μαρτυρία του πιλότου που βρέθηκε αργά το βράδυ δεμένος και φιμωμένος σε μια αλάνα έξω από το Καπανδρίτι), βούτηξε με τη μια πάνω από ένα λευκό τετράγωνο κτίριο απέναντι από τον Εθνικό Κήπο, ταλαντεύθηκε λίγο, ισορρόπησε με ευκολία στην ταράτσα, αλλά απέφυγε να προσγειωθεί. Από το πλυσταριό του κτιρίου πετάχτηκε με ευλυγισία, μάλλον δυσανάλογη του βάρους του, ένας ευτραφής 50άρης κύριος. Τρέχοντας σκυφτός και ακολουθούμενος από έναν άλλον κύριο ασθμαίνοντα με λίγα μαλλιά, που κάθε τόσο του φώναζε «άντε ρε Βαγγέλη, πάρε τα πόδια σου», έφτασε γρήγορα στο ελικόπτερο. Οι δύο άνδρες πιάστηκαν από τη σιδερένιακαι όχι ανεμόσκαλα, μη τρελαθούμε κιόλας- σκάλα και βρέθηκαν μέσα στο ελικόπτερο. «Σήκω, σήκω πανάθεμά σε», φώναζε η μελαχρινή, με την ελαφρά κρητική προφορά, γυναίκα στον πιλότο, πιέζοντας περισσότερο το πιστόλι στον κρόταφό του. Το ελικόπτερο έκανε μια κίνηση προς τα εμπρός, σηκώθηκε ελαφρά και σε ελάχιστα δευτερόλεπτα κέρδισε ύψος, πετώντας χαμηλά προς το άγαλμα του Τρούμαν.... 

Απόδραση από το Μαξίμου
Τα (καλά) νέα κυκλοφόρησαν γρήγορα. Πρώτα από στόμα σε στόμα και μετά, ελάχιστα μετά, γιατί από το σημείο έτυχε να περνάει ο Οικονομέας που πήγαινε για τάβλι με τον Δημητράκη, το είπε και η Όλγα- η Τρέμη εννοώ- στο έκτακτο, εκ των πραγμάτων, δελτίο, οπότε έγινε και έγκυρο. Πρώτη είδηση. «Κύριες και κύριοι διακόπτουμε το πρόγραμμά μας για να σας μεταδώσουμε μια έκτακτη είδηση που λάβαμε μόλις τώρα: όπως έγινε γνωστό, πριν από λίγα λεπτά, με ελικόπτερο που προσγειώθηκε στην ταράτσα του Μεγάρου Μαξίμου, απέδρασε ο κρατούμενος Κώστας... Νιουκώστας. Μαζί του απέδρασε και ο στενός συνεργάτης του Βαγγέλι Αντόναρι από την Αλβανία. Στο ελικόπτερο επέβαιναν άλλα δύο άτομα. Η Αστυνομία διεξάγει εκτεταμένες έρευνες για τον εντοπισμό των δραπετών. Για ό,τι νεώτερο για τη νέα αυτή απόδραση με ελικόπτερο, θα σας ενημερώσουμε στη συνέχεια του προγράμματός μας»! 

Γιατί δεν φεύγουν, λοιπόν, να δούμε τι θα κάνουμε; 

Γελάτε, ε; Καλά. Μήπως τα βρίσκεται και υπερβολικά όλα αυτά; Περίμενε, η ζωή θα δείξει. Πάντως ότι θα φύγουν, θα φύγουν. Για το πόσο νύχτα θα φύγουν, παίζεται. Μόνο αυτό. Άντε, ίσως και το πώς. Θα είναι με περούκα και μαύρα γυαλιά; Θα είναι ύστερα από κάποια γενναία παραδοχή του είδους «δεν μπορούμε άλλο, ελάτε να πάρετε το μαγαζί όσοι και όποιοι μπορείτε να το δουλέψετε, γιατί εμείς δεν;». Άγνωστο. Αλλά ότι θα φύγουν, δεν το συζητάω. Ακόμη κι αν αποκτήσουν δέρματα πιο χοντρά κι από του ρινόκερου ή του ελέφαντα, δεν μπορεί, θα τους συντρίψει η γελοιότητα μέσα στην οποία έχουν πέσει. Θα αναγκαστούν να τα παρατήσουν. Όταν όλη η χώρα γελάει, για την ακρίβεια με δυσκολία κρατάει την κοιλιά της από τα γέλια για όσα συμβαίνουν- και δεν είναι μόνο η ιστορία του Παλαιοκώστα- πώς να κρατηθεί αυτή η κυβέρνηση στην εξουσία; Μόνο το Facebook να δει κάποιος, θα καταλάβει. Ανέκδοτο έχει γίνει η κατάσταση για τον... Νιουκώστα και τον θίασο του οποίου ηγείται. Γιατί δεν φεύγουν, λοιπόν, να δούμε τι θα κάνουμε; 

Πληρώνονται για να βρίζουν
Απάντηση: δεν φεύγουν, διότι υπάρχουν συμφέροντα και όχι μόνο μεγάλα που τους κρατάνε δεμένους στη θέση τους σαν τον Ελ Σιντ, μήπως κάτι γίνει και κερδίσουν τελικά τη μάχη που είναι πιο χαμένη κι από το διπλό της Σεντ Ετιέν στο Καραϊσκάκη. Επειδή «είναι πολλά τα λεφτά Άρη»- πάρα πολλά. Δείτε, για παράδειγμα, πώς διακινείται η κρατική διαφήμιση μέσω, κυρίως, εβδομαδιαίων εντύπων. Υπάρχουν έντυπα, των οποίων οι εκδότες έχουν κάνει επιστήμη τούς εκβιασμούς (με αποτέλεσμα να παίρνουν εκτός από διαφημίσεις και εκτυπώσεις εντύπων του Δημοσίου, από βιβλία μέχρι... εισιτήρια), τα οποία εκδίδονται μόνο από (και για) την κρατική διαφήμιση! Βλέπεις ας πούμε οργανισμούς να έχουν και δύο και τρεις ολοσέλιδες διαφημίσεις στο ίδιο έντυπο και καταλαβαίνεις ότι το έντυπο αυτό είναι απολύτως νοικιασμένο για να χτυπάει την αξιωματική αντιπολίτευση, τον Γιώργο, στελέχη του ΠΑΣΟΚ και βεβαίως δημοσιογράφους που ενοχλούν τον Καραμανλή και την αυλή του. Γιατί στην Ελλάδα ζούμε, όπου δεν λειτουργεί κανένας νόμος. Και κυκλοφορούν ασύδοτα αυτά τα φαινόμενα. Βεβαίως όχι για πολύ, αλλά επί του παρόντος κυκλοφορούν... 

(Αλήθεια, τώρα που έφυγε ο Ρουσόπουλος και το «σύστημά» του, ποιος μοιράζει την κρατική διαφήμιση; Ο Προκόπης ή ο Γκιουλέκας; Για να ξέρουμε, και ποιος κάνει παιχνίδι...). 


ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Μυστικό δείπνο με Γιώργο για την Οικονομία

Το τραπέζι ήταν κλειστό, έγινε στο σπίτι γνωστού τραπεζίτη και οι συνδαιτυμόνες ήταν καμιά 15αριά. Αλλά όχι απλοί. Ένας κι ένας. Οικονομικοί παράγοντες της χώρας, από τους πιο γνωστούς. 

Για την ακρίβεια ο καθένας εκπροσωπούσε έναν κλάδο: της βιομηχανίας, του εμπορίου, της ενέργειας, των τραπεζών, της παροχής υπηρεσιών. Κεντρικός καλεσμένος ο Γιώργος Παπανδρέου και οι άνθρωποι που κλήθηκαν να παραστούν σε αυτό- δείπνο ήταν και έγινε στις αρχές της εβδομάδας- είχαν πολλές απορίες για το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ για τη χώρα. Φυσικά λόγω της ιδιότητάς τους- είπαμε οικονομικοί παράγοντες και άνθρωποι της αγοράς- επέμειναν ιδιαίτερα στο ποια είναι τα πλάνα του Κινήματος για διέξοδο από την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Ο Γιώργος που βρέθηκε σε καλή φόρμα- στο δείπνο μετείχε και ο Γιάννης Ραγκούσης- απάντησε σε ένα πλήθος ερωτήσεων και οι συνδαιτυμόνες του είχαν να λένε την επομένη για το πόσο προσηνής και ευγενικός ήταν και για το πόσο καθαρό μυαλό έχει σε σχέση με τη χώρα. Εξυπακούεται ότι, με μια-δυο εξαιρέσεις, οι υπόλοιποι μόνο ΠΑΣΟΚ δεν ήταν, αντίθετα μερικοί εξ αυτών θεωρούνται από τους πιο σοβαρούς υποστηρικτές του Καραμανλή. Όμως, το σημαντικό είναι ότι ο Γιώργος τους κέρδισε και μάλιστα χωρίς μεγάλο κόπο. Είχαν και έχουν καεί τόσο πολύ από τον Καραμανλή οι άνθρωποι, που δεν χρειάστηκε και πολλή προσπάθεια εδώ που τα λέμε... 

από ΤΑ ΝΕΑ

ΤΟ ΜΠΟΣΤΑΝΙ