Tο Πάσχα φέτος έχασε τον συμβολισμό του «περάσματος» από τα πάθη στην αναστάσιμη λύτρωση. Η διεθνής απομόνωση της χώρας, τα σκάνδαλα διαφθοράς, η καταρρέουσα οικονομία, η ανεργία, η φτώχεια και οι ανισότητες που πλήττουν το κοινωνικό σώμα, καθήλωσαν τη φετινή Ανάσταση στα στενά όρια του θρησκευτικού της χαρακτήρα. Ο Γολγοθάς συνεχίζεται επ΄ αόριστον για τη δημόσια ζωή...
Και μόνο τα πάθη της άγονης γραμμής αρκούν για να υπενθυμί- σουν τον τρόπο με τον οποίο οι σημερινοί κυβερνώντες αντιλαμβάνονται την έννοια του δημοσίου συμφέροντος. Ζούμε την ανάσταση του... Μαυρογιαλούρου σε θαλασσινή εκδοχή και με πολύ λιγότερη, αυτή τη φορά, δόση φιλότιμου. Αφού ο σημερινός δεν παραιτείται ούτε όταν του το ζητούν οι δικοί του. Όσο για την κάθαρση, αυτή παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, εξυπηρετώντας αποκλειστικά πολιτικές σκοπιμότητες και εκλογικούς σχεδιασμούς.
Αλλά και η προς τα άνω, τέταρτη κατά σειρά, «αναθεώρηση» του δημόσιου ελλείμματος και μάλιστα τις παραμονές της επίσημης ανακοίνωσης της Εurostat, είναι ένα ακόμη καρφί στον σταυρό της αξιοπιστίας της χώρας. Αυτοί που λίγο καιρό πριν αλληλοσυγχαίρονταν για την επίτευξη του άθλου της δημοσιονομικής εξυγίανσης, τώρα την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενοι παραδέχονται την πλήρη αποτυχία της πολιτικής τους. Που δεν ήταν παρά το πρόσχημα για τη σκανδαλώδη εύνοια φίλιων συμφερόντων και την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Η πρωτοφανής υπαναχώρηση παρουσιάστηκε μάλιστα ως πράξη ηθικής τάξης: «Λέμε όλη την αλήθεια» είπε ο υπουργός Οικονομίας. Υπονοώντας προφανώς ότι μέχρι τώρα δεν την έλεγαν.
Εν μέσω σήψης και γενικευμένης παρακμής, οι δημοσκοπήσεις επιμένουν να συντηρούν την κοινή ελπίδα για μια... άλλη Ανάσταση.
Και μόνο τα πάθη της άγονης γραμμής αρκούν για να υπενθυμί- σουν τον τρόπο με τον οποίο οι σημερινοί κυβερνώντες αντιλαμβάνονται την έννοια του δημοσίου συμφέροντος. Ζούμε την ανάσταση του... Μαυρογιαλούρου σε θαλασσινή εκδοχή και με πολύ λιγότερη, αυτή τη φορά, δόση φιλότιμου. Αφού ο σημερινός δεν παραιτείται ούτε όταν του το ζητούν οι δικοί του. Όσο για την κάθαρση, αυτή παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες, εξυπηρετώντας αποκλειστικά πολιτικές σκοπιμότητες και εκλογικούς σχεδιασμούς.
Αλλά και η προς τα άνω, τέταρτη κατά σειρά, «αναθεώρηση» του δημόσιου ελλείμματος και μάλιστα τις παραμονές της επίσημης ανακοίνωσης της Εurostat, είναι ένα ακόμη καρφί στον σταυρό της αξιοπιστίας της χώρας. Αυτοί που λίγο καιρό πριν αλληλοσυγχαίρονταν για την επίτευξη του άθλου της δημοσιονομικής εξυγίανσης, τώρα την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενοι παραδέχονται την πλήρη αποτυχία της πολιτικής τους. Που δεν ήταν παρά το πρόσχημα για τη σκανδαλώδη εύνοια φίλιων συμφερόντων και την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Η πρωτοφανής υπαναχώρηση παρουσιάστηκε μάλιστα ως πράξη ηθικής τάξης: «Λέμε όλη την αλήθεια» είπε ο υπουργός Οικονομίας. Υπονοώντας προφανώς ότι μέχρι τώρα δεν την έλεγαν.
Εν μέσω σήψης και γενικευμένης παρακμής, οι δημοσκοπήσεις επιμένουν να συντηρούν την κοινή ελπίδα για μια... άλλη Ανάσταση.
Ο Γιάννης Α. Μυλόπουλος είναι καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ.
από ΤΑ ΝΕΑ
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 8:46 π.μ. - 21/4/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου