Τoυ Αλέξη Καλοκαιρινού
Οι παλιοί δολοφόνοι ήθελαν να αναμορφώσουν την κοινωνία με το ζόρι. Οι νέοι δολοφόνοι θέλουν να την καταστρέψουν απευθείας. Οι φαντασιώσεις και τα προσχήματα έχουν εκπέσει και η γυμνή βία δείχνει, έτσι, ένα ακόμα πιο αποτρό- παιο πρόσωπο. Το μίσος για την κοινωνία ήταν και είναι ο κοινός παρονομαστής της τρομοκρατίας.
Οι ανόητες φλυαρίες των καθοδηγητών της Σέχτας δεν αξίζουν καμιά βαθυστόχαστη ανάλυση. Οι τρομοκράτες διεκδικούν τον δημόσιο λόγο με αίμα. Δεν πρέπει να τους γίνει η χάρη να τους κάνουμε συνομιλητές. Το μοναχικό παραλήρημα τούς εκθέτει αρκετά. Πίσω από τις λέξεις τους ακούγεται το κλείδωμα των γεμιστήρων. Οι λέξεις τους δεν έχουν περισσότερο νόημα από τις σφαίρες τους.
Όπως δεν ελέγχουν το νόημα, έτσι δεν θα ελέγξουν και την κοινωνία. Και είναι ειρωνικό γι΄ αυτούς ότι, αν μας θέτουν κάποιο δίλημμα, αυτό επαναλαμβάνει, με πολύ ωμότερο τρόπο, το ερώτημα που θέτει η εξουσία την οποία υποτίθεται ότι αντιμάχονται: Ελευθερία ή ασφάλεια; Οι τρομοκράτες πάνε να μας πουλήσουν προστασία. Κλείστε τα στόματά σας για να γλιτώσετε το τομάρι σας. Αλλά το ερώτημα απαντήθηκε ήδη στη νεοελληνική Ιστορία, όταν η επιλογή της ελευθερίας τέθηκε σε διάζευξη με την επιλογή του θανάτου. Θα μιλάμε με παρρησία και θα είμαστε ελεύθεροι. Και αυτή την επιλογή θα υπερασπιστούμε, με οποιοδήποτε τίμημα.
Οι ανόητες φλυαρίες των καθοδηγητών της Σέχτας δεν αξίζουν καμιά βαθυστόχαστη ανάλυση. Οι τρομοκράτες διεκδικούν τον δημόσιο λόγο με αίμα. Δεν πρέπει να τους γίνει η χάρη να τους κάνουμε συνομιλητές. Το μοναχικό παραλήρημα τούς εκθέτει αρκετά. Πίσω από τις λέξεις τους ακούγεται το κλείδωμα των γεμιστήρων. Οι λέξεις τους δεν έχουν περισσότερο νόημα από τις σφαίρες τους.
Όπως δεν ελέγχουν το νόημα, έτσι δεν θα ελέγξουν και την κοινωνία. Και είναι ειρωνικό γι΄ αυτούς ότι, αν μας θέτουν κάποιο δίλημμα, αυτό επαναλαμβάνει, με πολύ ωμότερο τρόπο, το ερώτημα που θέτει η εξουσία την οποία υποτίθεται ότι αντιμάχονται: Ελευθερία ή ασφάλεια; Οι τρομοκράτες πάνε να μας πουλήσουν προστασία. Κλείστε τα στόματά σας για να γλιτώσετε το τομάρι σας. Αλλά το ερώτημα απαντήθηκε ήδη στη νεοελληνική Ιστορία, όταν η επιλογή της ελευθερίας τέθηκε σε διάζευξη με την επιλογή του θανάτου. Θα μιλάμε με παρρησία και θα είμαστε ελεύθεροι. Και αυτή την επιλογή θα υπερασπιστούμε, με οποιοδήποτε τίμημα.
από ΤΑ ΝΕΑ
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 1:11 μ.μ. - 25/06/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου