Τoυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
gpapachristos@dolnet.gr
Τέλος Ιουνίου, σφίξαν και οι ζέστες (για τα καλά μάλιστα), ο ένας μετά τον άλλον ετοιμαζόμαστε για διακοπές. Το βλέπεις παντού. Στον δρόμο, στη δουλειά, στη βόλτα, όλα... προειδοποιούν για τις διακοπές που επέρχονται. Σου λέει ο άλλος «θέλω διακοπές». Να φύγω ρε παιδί μου, δεν θέλω τίποτε άλλο. Να φύγω και να μην κοιτάξω πίσω μου. Να πάρω μια ανάσα. Να φύ-γω, πώς το λένε. Να φύγεις, λοιπόν. Στην ευχή της Παναγίας να πας, που λέγανε παλιά οι γιαγιάδες- τότε που ο κόσμος πίστευε γιατί το είχε ανάγκη. Όχι όπως τώρα που πιστεύει για το θεαθήναι, και όταν «διολισθαίνει» το ρίχνει στους παπάδες που είναι έτσι και που είναι αλλιώς, λες και ο παπάς (κατά τα... ράσα) κάνουν τη θρησκεία κι όχι η θρησκεία τον παπά. Τέλος πάντων, αυτή είναι μια μεγάλη συζήτηση που δεν είναι του παρόντος. Του παρόντος είναι ότι φεύγεις για διακοπές όλο χαρά, αλλά δεν ξέρεις τι σε περιμένει πίσω όταν αραχτός στην παραλία με το φραπέ στο χέρι θα απολαμβάνεις τις χαρές της ζωής...
Η συνέχεια στα ΝΕΑ: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4523750
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 11:05 π.μ. - 27/06/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου