Ως φαινόμενο δεν μας ξαφνιάζει. Αυτή ήταν η μόνιμη πρακτική τους από τότε που ανέλαβαν την εξουσία. Οχι τι θα κάνουν, αλλά τι θα φανεί ότι κάνουν. Παρόλο που ήξεραν ότι ήταν μια πρακτική, η οποία κάποια στιγμή θα αποδεικνυόταν αδιέξοδη. Οπως ήδη συμβαίνει, όταν προσδοκούν αυξημένα έσοδα από ΦΠΑ ενώ η αγοραστική κίνηση πέφτει, όταν περιμένουν να εισπράξουν από περαιώσεις μικροεπιχειρηματιών των οποίων ο κύκλος εργασιών συρρικνώνεται και όταν επιβάλουν «κεφαλικό» φόρο» με βάση περσινά και προπέρσινα έσοδα σε εργαζόμενους που ίσως σήμερα είναι άνεργοι.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και ότι δεν έχουν καν σασπένς όλοι αυτοί οι δήθεν προβληματισμοί. Ισως μια μικρή εξαίρεση να αποτελεί η περίπτωση του χρόνου των εκλογών, αλλά όλα τα άλλα είναι σαν θέματα τόσο ανιαρά που δεν μπορώ να φανταστώ ποιον θα μπορούσαν να απασχολήσουν σοβαρά.
Ποια, δηλαδή, είναι τα ονόματα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σε περίπτωση ανασχηματισμού κάτι περισσότερο από ένα χασμουρητό ανίας; Ή ποιος πιστεύει σοβαρά ότι το πρόβλημα της κυβέρνησης αντιμετωπίζεται αν φύγουν οι Αντώναροι και έρθουν οι Σπηλιωτόπουλοι και οι Λυκουρέντζοι; Μπαλώματα με κακής ποιότητας κλωστή είναι όλα αυτά. Και καλύτερα απ όλους το ξέρουν οι ίδιοι.
Οπως επίσης ξέρουν και κάτι άλλο: πως αυτήν την ώρα χρειάζονται άλλες πολιτικές, αλλά οι ίδιοι δεν είναι σε θέση να τις προσφέρουν. Αν μπορούσαν θα το είχαν κάνει στα πέντε χρόνια που κυβερνούν. Αλλά αποδείχτηκαν ανίκανοι να το κάνουν. Και αυτό πληρώνουμε.
Ερρίκος Μπαρτζινόπουλος
bartzinopoulos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου