ΤΟ " Μ Π Ο Σ Τ Α Ν Ι ": Ο μύθος της Σκότλαντ Γιαρντ

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Ο μύθος της Σκότλαντ Γιαρντ

Του Γρηγόρη Καλφέλη

kalfelis@law. auth.gr

Το αθώο αίμα του αστυνομικού που δολοφονήθηκε από τα τρομοκρατικά χέρια βαραίνει τη συνείδηση όλων μας, αλλά θα αρχίσω αυτό το κείμενο λίγο αντισυμβατικά, επικεντρώνοντας την προσοχή μου στα μέτρα που είχε προτείνει η περίφημη και «υπερτιμημένη» Σκότλαντ Γιαρντ, γιατί μερικοί πιστεύουν καλόπιστα και σίγουρα αφελώς ότι αν είχαμε ακολουθήσει πιστά τις συμβουλές της δεν θα θρηνούσαμε σήμερα ανθρώπινα θύματα. Άρα πρέπει να δούμε τι μας είχε προτείνει πριν από μερικούς μήνες η αγγλική Σκότλαντ Γιαρντ, γιατί και ο αρμόδιος υπουργός της Δικαιοσύνης φαίνεται να ενστερνίζεται αυτή τη φιλοσοφία, αφού εξαγγέλλει καινούργια νομοθετικά μέτρα, πιστεύοντας μάλλον ότι η καινούργια γενιά των τρομοκρατών θα παραδοθεί σε κάποια επίσημη τελετή κάτω από την πίεση τέτοιων μονοδιάστατων κατασταλτικών λογικών.

Έτσι, κατ΄ αρχάς είχε προταθεί στην ελληνική πλευρά να αυξηθούν υπέρμετρα οι ηλεκτρονικές κάμερες παρακολούθησης στους δημόσιους χώρους ώστε να ανιχνεύονται εύκολα οι κινήσεις- και τα πρόσωπα - των τρομοκρατών. Και το πρώτο εύλογο, και πάντως όχι προβοκατόρικο, ερώτημα είναι το εξής: Αν είναι τόσο απλά τα πράγματα, τότε γιατί η Αγγλία δεν κατάφερε απολύτως τίποτε στο ζήτημα της τρομοκρατίας; Και το λέω αυτό, γιατί η Αγγλία συνιστά ατυχώς το πιο τέλειο και τρομακτικό πρότυπο «οργουελιανής κοινωνίας», αφού έχει πέντε εκατομμύρια κάμερες σε δημόσιους χώρους και αποτελεί μια από τις πιο ασφυκτικά εποπτευόμενες χώρες. Υπολογίζεται ότι κάθε Βρετανός καταγράφεται τηλεοπτικά περίπου 300 φορές την ημέρα («Εconomist», «Learning to live with Βig Βrother», 27/9/2007)! Παρ΄ όλα αυτά, όπως σημειώνει το έγκυρο αγγλικό περιοδικό «Εconomist», οι εγκληματίες της 7ης Ιουλίου 2005 που αιματοκύλισαν το Λονδίνο δεν συνελήφθησαν ποτέ και μάλλον θα παραμείνουν χαμένοι μέσα στα ερείπια της καταστροφής που προξένησε το ανωτέρω βάρβαρο κτύπημα («Εconomist», «Lost among the rubble», 30/4/2009)!

Επομένως, οι χιλιάδες κάμερες δεν έφεραν κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα στη Βρετανία και μάλλον δεν θα φέρουν και στον τόπο μας, γιατί είναι αρκετά αφελές να πιστεύει κανείς ότι οι τρομοκράτες δεν θα αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική τους εν όψει αυτών των νέων τεχνικών παρακολούθησης (χωρίς αυτό να σημαίνει, βεβαίως, ότι δεν θα μπορούσε να υιοθετηθεί μια μέση λύση που θα συνηγορούσε υπέρ της οροθετημένης ηλεκτρονικής παρακολούθησης συγκεκριμένων χώρων, που εκπέμπουν συμβολικά και ουσιαστικά αυξημένη επικινδυνότητα όπως είναι η πρεσβεία των ΗΠΑ).

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με την άλλη πρόταση που μας είχε υποβάλει η Σκότλαντ Γιαρντ, δηλαδή τη δημιουργία μιας τράπεζας όπου θα φυλάσσεται γενικευμένα το DΝΑ πολλών ατόμων. Έτσι οι εγκληματίες του Λονδίνου δεν συνελήφθησαν και δεν καταδικάστηκαν ποτέ, παρά το γεγονός ότι η Αγγλία φυλάει εσαεί και αντιδημοκρατικά τα γενετικά αποτυπώματα εκατομμυρίων υπηκόων της (για να μη μιλήσουμε για την αποδεικτική αξιοπιστία αυτού του μέσου, αφού όπως λένε αναγνωρισμένοι επιστήμονες μπορεί να «εμφανιστεί» το DΝΑ ενός ατόμου σε μέρος που το ίδιο δεν έχει επισκεφθεί ποτέ)!

Μάλιστα οι προαναφερόμενες κρίσιμες ενστάσεις πρέπει να συνδυαστούν και με μια άλλη παρατήρηση: Όσο περισσότερο θα αυξάνονται οι άνεργοι, οι παρίες, οι φτωχοί, οι περιθωριοποιημένοι και οι κατεστραμμένοι από την οικονομική κρίση τόσο περισσότερο η καινούργια version της τρομοκρατίας στην Ελλάδα θα βρίσκει προνομιακά πεδία στρατολόγησης.

Και είναι βέβαιο ότι τον Δεκέμβριο του 2008 οι τρομοκράτες επένδυαν στον άγριο θυμό όλων των παραπάνω, γιατί είναι πιο εύκολο να πεισθούν να μη σέβονται τους κανόνες της δημοκρατίας και του σεβασμού της ανθρώπινης αξίας εκείνοι, ιδίως, που έχουν χάσει- λόγω της φτώχειας- τον έλεγχο της δικής τους ζωής (Τodorov, «Ο φόβος των βαρβάρων»).

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Θα ήταν τραγικό λάθος- ή και αφέλεια- να πιστεύει η κυβέρνηση ότι μόνο με τις κάμερες ή με τη φύλαξη του DΝΑ θα καταπολεμήσει την τρομοκρατία! Συνήθως το τραγικό αποτέλεσμα αυτών των λογικών είναι η άγρια καταπάτηση της ιδιωτικής ζωής των απλών πολιτών (και όχι των τρομοκρατών)!