Του Δημήτρη Μητρόπουλου
mhtro@dolnet.gr
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΟ καλοκαίρι, όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές και έχει προηγηθεί μεγάλη ξηρασία. Στις συνθήκες αυτές κάποια δένδρα ή φρύγανα μπορεί να πάρουν φωτιά μόνα τους. Και να κάψουν ολόκληρα δάση.
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ένας τρόπος να καταλάβει κανείς το χθεσινό ξέσπασμα του Μιχάλη Λιάπη; Ο Μισέλ αποτελεί περίπτωση πολιτικής αυτανάφλεξης. Κάτι που έχει να κάνει λιγότερο με τον- κατά περίπτωση ευέξαπτο- χαρακτήρα του και περισσότερο με την πολιτική μετεωρολογία. Μετά τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου, ο Λιάπης είναι μοναχικό δένδρο. Στην αρχή το φιλοσόφησε κάπως- ήταν μια ευκαιρία να ζήσει τη ζωή του. Αλλά με τις εβδομάδες και τους μήνες, ο Λιάπης στέγνωσε. Η υπόθεση Ζίμενς και η δημόσια φιλολογία περί σχέσης με Χριστοφοράκο λειτούργησαν ως ρετσίνι. Οπότε, σε ένα πολιτικό «auto da fe», ο Μιχάλης ξέσπασε με μια δημόσια δήλωση, ζητώντας από τους συκοφάντες να σιωπήσουν.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως η αναθέρμανση της υπόθεσης Ζίμενς για δεύτερο καλοκαίρι- και με τον Χριστοφοράκο φυγόδικο- έχει τεντώσει τα νεύρα του πολιτικού συστήματος. Η ζέστη του Ιουλίου δεν βοηθά την κατάσταση. Στην περίπτωση Λιάπη, τρέχει κι ένας πόλεμος ψιθύρων. Ψιθυρίζεται ότι ετέθη εκτός κυβέρνησης λόγω Ζίμενς. Και ότι θα του ζητηθεί να μην είναι υποψήφιος βουλευτής. Πράγματι, το φάσμα της ήττας- που θα μειώσει δραστικά τις εκλόγιμες θέσειςέχει οδηγήσει σε ακραίες συμπεριφορές τους πολιτευόμενους με τη Ν.Δ. στη Β΄ Αθηνών, όπου κατεβαίνει ο Μισέλ.
ΘΑ ΒΑΛΕΙ φωτιά το δένδρο στο δάσος; Ο Λιάπης πίστευε στις πρόωρες εκλογές από πέρυσι το φθινόπωρο. Όπως πίστευε και στην υπέρβαση του δικομματισμού. Ομολογουμένως, η ήττα του Καραμανλή θα απελευθέρωνε τον εξάδελφο να κάνει παιχνίδι όπως του αρέσει εντός Ν.Δ. Ωστόσο, εκλογές δεν έγιναν και το εσωκομματικό παιχνίδι γίνεται εις βάρος του. Ο Μισέλ ήθελε πάντοτε να νιώθει πολιτικά ανεξάρτητος από τον εξάδελφο στο Μαξίμου- παρότι η συγγενική σχέση του εξασφάλιζε ασυλία στις ενδοκυβερνητικές εκρήξεις του.
ΩΣΤΟΣΟ, ΑΛΛΟ πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου και άλλο πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Ο Λιάπης δέχεται χτυπήματα διότι είναι το πρώτο θύμα της πεποίθησης πολλών εντός Ν.Δ. ότι ο Καραμανλισμός Β΄ βρίσκεται σε αδυναμία. Κοινώς, πάνε να τον τελειώσουν γιατί θεωρούν ότι η φάση κυριαρχίας των εξαδέλφων τελειώνει.
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ένας τρόπος να καταλάβει κανείς το χθεσινό ξέσπασμα του Μιχάλη Λιάπη; Ο Μισέλ αποτελεί περίπτωση πολιτικής αυτανάφλεξης. Κάτι που έχει να κάνει λιγότερο με τον- κατά περίπτωση ευέξαπτο- χαρακτήρα του και περισσότερο με την πολιτική μετεωρολογία. Μετά τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου, ο Λιάπης είναι μοναχικό δένδρο. Στην αρχή το φιλοσόφησε κάπως- ήταν μια ευκαιρία να ζήσει τη ζωή του. Αλλά με τις εβδομάδες και τους μήνες, ο Λιάπης στέγνωσε. Η υπόθεση Ζίμενς και η δημόσια φιλολογία περί σχέσης με Χριστοφοράκο λειτούργησαν ως ρετσίνι. Οπότε, σε ένα πολιτικό «auto da fe», ο Μιχάλης ξέσπασε με μια δημόσια δήλωση, ζητώντας από τους συκοφάντες να σιωπήσουν.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως η αναθέρμανση της υπόθεσης Ζίμενς για δεύτερο καλοκαίρι- και με τον Χριστοφοράκο φυγόδικο- έχει τεντώσει τα νεύρα του πολιτικού συστήματος. Η ζέστη του Ιουλίου δεν βοηθά την κατάσταση. Στην περίπτωση Λιάπη, τρέχει κι ένας πόλεμος ψιθύρων. Ψιθυρίζεται ότι ετέθη εκτός κυβέρνησης λόγω Ζίμενς. Και ότι θα του ζητηθεί να μην είναι υποψήφιος βουλευτής. Πράγματι, το φάσμα της ήττας- που θα μειώσει δραστικά τις εκλόγιμες θέσειςέχει οδηγήσει σε ακραίες συμπεριφορές τους πολιτευόμενους με τη Ν.Δ. στη Β΄ Αθηνών, όπου κατεβαίνει ο Μισέλ.
ΘΑ ΒΑΛΕΙ φωτιά το δένδρο στο δάσος; Ο Λιάπης πίστευε στις πρόωρες εκλογές από πέρυσι το φθινόπωρο. Όπως πίστευε και στην υπέρβαση του δικομματισμού. Ομολογουμένως, η ήττα του Καραμανλή θα απελευθέρωνε τον εξάδελφο να κάνει παιχνίδι όπως του αρέσει εντός Ν.Δ. Ωστόσο, εκλογές δεν έγιναν και το εσωκομματικό παιχνίδι γίνεται εις βάρος του. Ο Μισέλ ήθελε πάντοτε να νιώθει πολιτικά ανεξάρτητος από τον εξάδελφο στο Μαξίμου- παρότι η συγγενική σχέση του εξασφάλιζε ασυλία στις ενδοκυβερνητικές εκρήξεις του.
ΩΣΤΟΣΟ, ΑΛΛΟ πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου και άλλο πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Ο Λιάπης δέχεται χτυπήματα διότι είναι το πρώτο θύμα της πεποίθησης πολλών εντός Ν.Δ. ότι ο Καραμανλισμός Β΄ βρίσκεται σε αδυναμία. Κοινώς, πάνε να τον τελειώσουν γιατί θεωρούν ότι η φάση κυριαρχίας των εξαδέλφων τελειώνει.
[ ΤΑ ΝΕΑ ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου