Το κακό με την υπόθεση της Siemens και τον κ. Χριστοφοράκο έχει παραγίνει. Αποτελεί τη μεγαλύτερη υπονόμευση του πολιτικού μας συστήματος από τη μεταπολίτευση και μετά. Αφορά, προφανώς, και συγκεκριμένα πρόσωπα. Το σπουδαιότερο, όμως, είναι ο συνολικός του χαρακτήρας που αφορά όλα τα κόμματα εξουσίας, βουλευτές και αξιωματούχους όλων των χρωμάτων και ένα εκτεταμένο δίκτυο των προσώπων επιρροής, μέσω δημοσίων σχέσεων, διευκολύνσεων κ.λπ. Δεν πρόκειται, δηλαδή, για ένα σκάνδαλο του τύπου κάποιο στέλεχος «τ άρπαξε» ή «δωροδοκήθηκε» ένας υπουργός του τάδε κόμματος κ.ο.κ. Πρόκειται για εκτεταμένο σκάνδαλο -ας το πούμε- συστημικού χαρακτήρα.Αποκαλύπτει την ευρύτερη παθογένεια της λειτουργίας των θεσμών μας και αποτελεί απτό και καθολικό δείγμα διαπλοκής, επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων.
Ο κίνδυνος στο τέλος να μη γίνει τίποτα και να υπάρξει επί της ουσίας συγκάλυψη είναι ορατός. Οι ευθύνες της κυβέρνησης, με τον ενοχικό και μικροκομματικό τρόπο που διαχειρίστηκε την υπόθεση, από τότε που σκασε μέχρι σήμερα, είναι χαρακτηριστικές σε όλα τα επίπεδα (επιλεκτικές ενέργειες, χρονικός περιορισμός έρευνας, ανύπαρκτες υποδομές υποστήριξης της ανάκρισης, αποδράσεις κατηγορουμένων κ.λπ.).
Αν νομίζει το πολιτικό σύστημα που προέκυψε από τη μεταπολίτευση ότι μπορεί να συνεχίσει έτσι, χωρίς σε βάθος αυτοκάθαρση πλανάται οικτρά. Η αποχή των ευρωεκλογών αλλά και το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν ένα σαφές σήμα. Είναι θέμα ύπαρξης του πολιτικού συστήματος και όχι μόνο τιμής να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια για την υπόθεση της Siemens. Προφανώς θα «υπάρξουν αίματα» και ενδεχομένως διακεκριμένων προσώπων και οικογενειών. Αλλά δεν γίνεται διαφορετικά.
Οι προτάσεις Παπανδρέου είναι εύστοχες. Ιδιαίτερα εκείνη περί ευνοϊκής μεταχείρισης όσων δίνουν στοιχεία που οδηγούν στην αποκάλυψη ευθυνών επίορκων πολιτικών. Αφορά την «ταμπακέρα» και πρέπει να υιοθετηθεί «εδώ και τώρα» για να μάθουμε επιτέλους όλη την αλήθεια. Ιδού η Ρόδος. Ολα τα άλλα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Και, βέβαια, διευκολύνει την αποκάλυψη της αλήθειας και για τα άλλα πολιτικά σκάνδαλα (Βατοπέδι, ομόλογα, Γερμανός κ.λπ.).
Να υιοθετηθούν επίσης και όλες οι άλλες εξυγιαντικές του συστήματος προτάσεις θεσμικών αλλαγών, που προτείνουν τα κόμματα. Αλλά αυτήν τη στιγμή η «ταμπακέρα» είναι να βγει η αλήθεια στο φως. Δεν τα λέμε αυτά από ηθικολογική πλευρά. Κάθε άλλο. Η αντιμετώπιση των μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συγκρότηση μιας νέας «κοινωνικοπολιτικής εμπιστοσύνης». Αυτό επιβάλλει να «ματώσουμε»...
Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου
panpan@pegasus.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου