Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Γιατί ο πρωθυπουργός επέλεξε τόσα ποντίκια για να πολιτεύεται;


...........................
Πολιτικώς: Μπα(γα)σιάκος
Του Κώστα Βαξεβάνη
Στην προεκλογική μάχη που ξεκίνησε εδώ και μέρες, δύο πράγματα μου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση. Το ένα είναι η επιβεβαίωση της γνωστής ρήσης “η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, η ήττα μόνο έναν”. Ο πρωθυπουργός, πριν από την ήττα ακόμη (δεν φαίνεται να την αμφισβητεί και ο ίδιος) έχει μείνει μόνος. Κορυφαία στελέχη του κόμματος και της κυβέρνησης, μιλούν για κλίκες, διαπλοκή, λάθη και ευθύνες. Όταν η πλοκή δεν τους εξυπηρέτησε, ανακάλυψαν την διαπλοκή. Και η πλοκή ήταν, το να συμπεριληφθούν στα ψηφοδέλτια. Τραγικό, απαξιωτικά πολιτικό, αλλά πραγματικό. Το δεύτερο είναι ο τρόπος με τον οποίο ο πρωθυπουργός διαχειρίστηκε την πιθανότητα της ήττας για να την αποτρέψει.
Ξεκίνησε από τη θεωρία των “καθαρών ψηφοδελτίων” για να καταλήξει σε ψηφοδέλτια συμβιβασμών και συμψηφισμών. Σε ένα απ αυτά, ο θείος Καραμανλής, στα 85 του, ατενίζει το μέλλον. Επικεφαλής βέβαια, αφού για μια ακόμη φορά, δεν υπήρξε άλλος υποψήφιος στις Σέρρες,π ου το όνομά του να ξεκινάει πριν το “Κ” για να προηγείται στο ψηφοδέλτιο. Αλλά ας πούμε πως το αίμα νερό δεν γίνεται γιατί αν μιλήσουμε για απλές συμπτώσεις, καλύτερα ο κύριος Αχιλλέας Καραμανλής να αφήσει την πολιτική και να παίξει κανένα ΛΟΤΤΟ.
Το θέμα δεν είναι η αδυναμία ενδεχομένως στον θείο, αλλά η αδυναμία γενικώς. Η αδυναμία να κατανοηθεί η πολιτική ως ένα σύνολο ενεργειών με θάρρος και ζητούμενο, ένα άλλο συμφέρον από το μικροκομματικό ή το εξυπηρετικό της στιγμής. Και αυτή του την αδυναμία, ο πρωθυπουργός, την δείχνει όποτε έχει την ευκαιρία...
Η συνέχεια στο Κουτί της Πανδώρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου