Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Ενα ρέψιμο στο δυο παρακαλώ.

Μου έκατσε η σκορδαλιά με τον μπακαλιάρο στον οισοφάγο.
Βρε λίγη σόδα, ένα κάτι που να ξεβουλώνει;
Μπα, δεν το βλέπω!
Χειροτερεύουν και πάνε τα πράγματα!
Στην αρχή πίστεψα πως όλη μέρα νηστικός, τι ήθελα ο μαλάκας την ταβέρνα βραδιάτικα;
Τρεις μπάκουροι, σ’ ένα τραπέζι σε μισοάδειο κουτούκι , και απέναντι η τηλεόραση έξω φωνή.
Αυτή η ρουφιάνα φταίει για την δυσλειτουργία του πεπτικού μου συστήματος.
Βγαίνανε στο ξαφνικό οι ηττημένοι, να μας εξηγήσουν πως δεν κέρδισε το πασοκ αλλά έχασε η νδ ένα μύριο τόσους οπαδούς.
Πρώτη αντίδραση της μεσαίας βαλβίδας οισοφάγου.
Αυτό που απλά λέμε μου έκατσε η μπουκιά.
Από τζόγο, από στοίχημα, από τον παπά, από πού στον κόρακα τους χάσατε;
Ηταν ταγμένη προίκα, χαμένη κληρονομιά;
Σας τους είχαν κάνει γονική παροχή και δεν το ξέραμε;
Ποιος σας το μαρτύρησε, μέρες που είναι;
Σας πήραν τηλέφωνο;
«Είμαι ο Θανάσης και λυπάμαι θα πάρεις τα τέτοια μου;»
Να δείξω μια κατανόηση, μια συμπαράσταση, στο πένθος σας!
Καπάκι το διαφημιστικό της "χθεσινής" φυλλάδας του Κουρή.
Το γλείψιμο της αρκούδας. Η κωλοτούμπα του κερατά!
Ένα εξώφυλλο, σάλια!
Δεν θα ξημερωθώ από το βάρος.
Ρέψιμο μέχρι θανάτου.
Θα με στείλετε αδιάβαστο ρεμάλια.
από [ Δύο με γύρο ]
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 12:00 π.μ.- 09/10/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου