Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

Κιβωτός [ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από ΤΑ ΝΕΑ ]

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

mhtro@dolnet.gr

ΤΗΝ ΚΙΒΩΤΟ του Νώε μετά τον κατακλυσμό θυμίζει η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά το 2004. Στην πενταετία που μεσολάβησε, άνθρωποι, ζώα και δέντρα σαρώθηκαν. Όταν η βροχή σταμάτησε και το πλοίο έπιασε στεριά, δεν κατέβηκαν από αυτό ούτε ο Κώστας Σημίτης ούτε οι περισσότεροι από τους υπουργούς και συνεργάτες του. Κατέβηκε όμως καμαρωτός καμαρωτός ο Θεόδωρος Πάγκαλος.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ χωρίς Πάγκαλο υπουργικό σχήμα δεν μπορεί να υπάρξει. Ο Θεόδωρος, που έχει κάνει σχεδόν σε όλα τα πόστα, είναι αυτήν τη φορά αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Έχουμε καιρό να δούμε τέτοια θέση. Ή μάλλον δεν πρόκειται για μια θέση που έχει ευδοκιμήσει στα οργανογράμματα των ελληνικών κυβερνήσεων. Ας πούμε, αντιπροέδροι- οι Μένιος Κουτσόγιωργας και Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος- υπήρξαν την εποχή που ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν στο Χέρφιλντ. Αυτονοήτως, για τους νεώτερους αυτά είναι άγνωστα πράγματα.
Η ΑΝΑΔΡΟΜΗ στη θεσμική προϊστορία- ή μάλλον στην έλλειψή της- της θέσης αντιπροέδρου προκαλεί κάποιες σκέψεις. Ποιος ακριβώς θα είναι ο ρόλος του Πάγκαλου; Μήπως η αντιπροεδρία επινοήθηκε ειδικά γι΄ αυτόν; Δεν αποκλείεται. Ένα ενδο-ΠΑΣΟΚικό κουτσομπολιό επιμένει ότι ο Παπανδρέου τον σκέφτηκε αρκετά και για πρόεδρο της Βουλής. Σίγουρα θα τη ζωντάνευε- αλλά το έμφυτο αναρχικό στοιχείο στην προσωπικότητα του Πάγκαλου μπορεί να έβγαζε και κάποιες συνεδριάσεις εντελώς εκτός ελέγχου.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΙΑ δεν ενέχει τέτοιους κινδύνους. Είναι γκράντε πόστο, αλλά υπάρχει μια δημιουργική αμφισημία ως προς τις αρμοδιότητες που περικλείει. Ας πούμε, ο Πάγκαλος ήταν παρών στη χθεσινή συνάντηση του Παπανδρέου με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργο Προβόπουλο. Και φαίνεται πως θα έχει μια θέση στο τραπέζι σε όλες τις κρίσιμες συσκέψεις κορυφής. Χωρίς όμως συγκεκριμένες εξουσίες. Όπερ δεν σημαίνει ότι το πνεύμα και η εμπειρία του δεν είναι χρήσιμα στοιχεία.
ΤΟ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ είναι ότι ο Πάγκαλος πήρε μεγάλη θέση, ενώ δεν βγήκε πρώτος στο Υπόλοιπο Αττικής. Η επίδοση σε σταυρούς δεν έχει σημασία. Μια κυβέρνηση Παπανδρέου χωρίς Πάγκαλο θα ήταν λιποβαρής. Και, για να πούμε την αλήθεια, ουδείς θα ήθελε έναν απλό βουλευτή Πάγκαλο που να εκφράζεται κάθε τρεις και λίγο με τη γνωστή ελευθεριότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου