Όταν υποχρεώνεσαι, ως κυβέρνηση, ν΄ ασκήσεις άλλη πολιτική απ΄ αυτή που διακήρυξες προεκλογικά, δεν θεωρείται, πως είσαι και στα καλύτερά σου. Τα πάντα σ΄ αυτήν την περίπτωση μετράνε κι έχουν τη σημασία τους, όπως π.χ. ο τρόπος που δικαιολογείς την συμπεριφορά σου, οι στόχοι που θέτεις για επίτευξη, το όραμα που δίνεις στο λαό, πάνω απ΄ όλα, όμως, τα μέτρα που λαμβάνεις.Το ΠΑΣΟΚ με το που σχημάτισε τη κυβέρνηση, κλήθηκε να διαχειριστεί μια χρεοκοπημένη οικονομία με το – πραγματικό – χρέος, ίσαμε δύο ΑΕΠ και το έλλειμμα να προσθέτει σ΄ αυτό (το χρέος), περί τα 30 δις € το χρόνο !
Δυο πράγματα υποχρέωσαν, ουσιαστικά, το Γ. Παπανδρέου να «βάλει νερό στο κρασί του» : η εκτίναξη του ελλείμματος, (στο 12,7%) και η αντιμετώπιση της Ελλάδας από τις λεγόμενες διεθνείς αγορές, διάβαζε διεθνή κερδοσκοπικά κέντρα. Οι πόροι, που έπρεπε να εξοικονομηθούν, ήταν τεράστιοι και το κόστος του νέου δανεισμού, καθίστατο υπέρογκο.
Η Ε.Ε. είχε πολλούς λόγους για να ενδιαφερθεί και να παρέμβει, με σημαντικότερο την πορεία του Ευρώ. Ο «κάλος», που πάταγε στο πόδι της Ελλάδας, άκουγε στο όνομα κονδύλια για το ΕΣΠΑ και τις επιδοτήσεις του αγροτικού τομέα : κάμποσες δεκάδες δις €.
Χθες στις Βρυξέλλες ένας δεύτερος Παπανδρέου, οδήγησε τους ευρωπαίους, (27 αυτή τη φορά) σε αποφάσεις στήριξης του παρόντος και του μέλλοντος της Ελλάδας. Επί Ανδρέα τη χώρα την έπνιγε η υπανάπτυξη, τώρα, επί Γιώργου, ο κίνδυνος ήταν η χρεοκοπία.
Ουσιαστική διαφορά : τότε στα περίφημα ΜΟΠ, οι ευρωπαίοι της εποχής ήταν πιο γαλαντόμοι και πολύ λιγότερο ελεγκτές, σήμερα η ασπίδα έναντι των διεθνών τοκογλύφων, και το σωσίβιο απέναντι στο ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, προσφέρονται ακριβά (σε μέτρα) και με αυστηρή επιτήρηση. Οι «κουτόφραγκοι» έχουν πονηρέψει πλέον !...
Η σκληρή συμπεριφορά των εταίρων, σαφώς κι έχει να κάνει με ό, τι έγινε στην Ελλάδα την περασμένη πενταετία. Τα έργα κι οι μέρες της νεοδεξιάς εξόργισαν την Ε.Ε. και καταρράκωσαν την όποια αξιοπιστία της χώρας.
Το ΠΑΣΟΚ «πληρώνει», πολλαπλά, τις εγκληματικές πολιτικές του Καραμανλή και του νεοδημοκρατικού συρφετού (*), και στο εσωτερικό, αναγκαζόμενο ν΄ ακυρώνει βασικά σημεία του προγράμματός του και στο εξωτερικό, όπου ο Γ. Παπανδρέου υποχρεώνεται να διαπραγματευτεί σκληρά, ευρισκόμενος, συνέχεια, σε αμυντική και απολογητική θέση.
Η διαμορφούμενη κατάσταση οδηγεί σε πολύπλευρες διεργασίες, προσέγγισης και κρίσης, το λαό και την κοινωνία, που καλούνται να συμμετάσχουν, αλλά και να συνεισφέρουν. Τα πράγματα δεν είναι καλά, η κριτική φουντώνει, ο θυμός μεγαλώνει, η ελπίδα συρρικνώνεται… Δεν εκλείπει, όμως !...Όλα δείχνουν, πως υπάρχει, ακόμα, πίστωση χρόνου προς τη νέα κυβέρνηση και κατανόηση για τη δυσχερή θέση που βρέθηκε.
Το γεγονός αυτό, (ως εκτίμηση…), μεγαλώνει, κατά πολύ, τις απαιτήσεις για σωστή, μετρημένη και υπεύθυνη άσκηση των κυβερνητικών πολιτικών και, φυσικά, ψηλώνει τον πήχη των προσδοκιών, για ουσιαστικά και χειροπιαστά αποτελέσματα…
------------------------
(*) Ο καταστροφικός για την Ελλάδα γαλάζιος συρφετός, συμπεριλαμβάνει όλη την σημερινή ηγετική ομάδα της νεοδημοκρατίας και τον – τυπικά και ουσιαστικά – επίγονο του Καραμανλή, Σαμαρά, ο οποίος έχει το θράσος να κάνει κριτική και να το παίζει και προστάτης του …λαού !...
(*) Ο καταστροφικός για την Ελλάδα γαλάζιος συρφετός, συμπεριλαμβάνει όλη την σημερινή ηγετική ομάδα της νεοδημοκρατίας και τον – τυπικά και ουσιαστικά – επίγονο του Καραμανλή, Σαμαρά, ο οποίος έχει το θράσος να κάνει κριτική και να το παίζει και προστάτης του …λαού !...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου