Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Οι βολεμένοι, οι άλλοι και τα …αδιέξοδα της χώρας 

Του Γιώργου Βλάχου. 

          Λίγες βδομάδες πριν τα γεγονότα βγήκα σε ταβέρνα με μια παρέα γνωστών  <<φίλων>>, εκ των οποίων οι περισσότεροι είναι ευκατάστατοι. Ώριμοι όλοι τους (γεννήθηκαν τη δεκαετία του 50),  διαβάζουν μερικοί κανένα βιβλίο –οι περισσότεροι τους τίτλους των αστικών εφημερίδων (απαραιτήτως καθημερινή) – και πιστεύουν ότι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Το 2004, το 2000, το 1996 και το 1993 και όσο θυμούνται ψήφισαν Νέα Δημοκρατία.

          Είναι αρετή να μένεις σταθερός, να μην αλλάζεις. Έτσι μου λέγανε όταν άρχισε η πολιτικοκοινωνική κουβέντα . Οι περισσότεροι είναι συντηρητικοί. Δεν πιστεύουν και δεν θέλουν  ν’ αλλάξει οτιδήποτε στην Ελλάδα. Εύκολα καταλήγουν στο απαισιόδοξο συμπέρασμα ότι:

«τι τα θες τώρα ;!!!, αυτή είναι η... Ελλάδα!!!».

          Τα παιδιά τους σπούδασαν η σπουδάζουν σε καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Η διάλυση της Παιδείας ευτυχώς δεν τους άγγιξε. Ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, χωρίς να περιμένουν πολλά από αυτήν, σχεδόν τίποτε, και ελπίζουν, χωρίς και να το πολυπιστεύουν, ότι ο Καραμανλής θα γίνει καλύτερος, τώρα που... έμαθε. Οι ίδιοι πάντως δεν αλλάζουν, είναι σταθεροί στην επιλογή τους, ελπίζουν μόνο να αλλάξει λίγο η Νέα Δημοκρατία, τόσο ώστε να δικαιολογεί την ψήφο τους. Αλλά και αν δεν αλλάξει, πάλι αυτήν θα ψηφίσουν. Διότι, όπως λένε, τι άλλο μπορούν να κάνουν;

Είναι, όπως είπαμε, συντηρητικοί.

          Οι γνωστοί <<φίλοι μου>> νομίζουν ότι η Ελλάδα δεν είναι τίποτε παραπάνω από  μια γεωγραφική περιοχή, από την οποία μπορούν επωφελώς για τους ίδιους να ασκούν τις όποιες επικερδείς δραστηριότητές τους. Δεν αισθάνονται καμιά ιδιαίτερη ευθύνη για την Ελλάδα. Αντίθετα πιστεύουν ότι η Ελλάδα τους χρωστάει. Τους χρωστάει κυρίως την προστασία των συνθηκών που επιτρέπουν τον πλουτισμό τους. Τους χρωστάει σταθερότητα.

Δεν το είδατε πρόσφατα με το ασφαλιστικό ; Ακαδημαϊκοί, επιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, οι άνθρωποι που θα έπρεπε να είναι η ηγεσία του τόπου, για ένα μόνο ενδιαφέρονται: Πώς δεν θ’ αλλάξει κάτι που ίσως θίξει τα προσωπικά τους συμφέροντα. Όπως ακριβώς οι αρχαίοι Ρωμαίοι της παρακμής όταν οι Οστρογότθοι ήταν έξω από την πόρτα τους.

          Όμως για κάθε έναν από αυτούς  τους <<βολεμένους>> υπάρχουν δεκάδες άλλοι που θα ήθελαν να τα αλλάξουν όλα. Δεν έχουν κάτι να χάσουν! Όταν δεν έχεις κάτι, πώς θα το χάσεις; Θα ήθελαν όμως, είμαι σίγουρος, να νιώθουν υπερήφανοι για την πατρίδα τους.

Πώς όμως ο καθ ένας από αυτούς να  κινητοποιήσει αυτούς τους πολλούς; Πώς να διαδώσει τις σκέψεις του και να τους κερδίσει; Οι περισσότεροι (να μην πω όλοι τους ) δεν διαβάζουν εφημερίδες, (Η Ελλάδα έχει, με διαφορά, τους λιγότερους αναγνώστες εφημερίδων στην Ευρωπαϊκή Ένωση).  αλλά παρακολουθούν τηλεόραση. Ένας η δύο στους εκατό αν διαβάζει που και που κανένα βιβλίο. Η επικοινωνία μαζί τους προϋποθέτει τη μεσολάβηση, για να το πω καλύτερα τη διαστρέβλωση της τηλεόρασης.

          Αλλά η τηλεόραση ανήκει στην κατηγορία που δεν θέλει οποιαδήποτε αλλαγή. Βολεύτηκε η τηλεόραση στο σύγχρονο ελληνικό κράτος. Χωρίς κανόνες, χωρίς αρχές, χωρίς άδειες, με μαύρα λεφτά (με την άδεια της κυβέρνησης, βλέπε Ρουσόπουλος κ.λ.π ). Γιατί να θέλει να στηρίξει και να προβάλει οποιαδήποτε αλλαγή;

          Αυτό, λοιπόν, είναι το πρόβλημα.

          Στο οικοδόμημα που ονομάζεται ακόμη «Ελλάδα» εγκαταστάθηκαν στον επάνω όροφο οι <<βολεμένοι>>. Εσωστρεφείς, αδιάφοροι και απαθείς με όσα συμβαίνουν γύρω τους, με την προσοχή τους στραμμένη αποκλειστικά στον δικό τους μικρόκοσμο, χωρίς καμία ατομική και κοινωνική ευθύνη.

          Στους κάτω ορόφους και στα υπόγεια οι υπόλοιποι(μετά και τον αφανισμό τα τελευταία έξη χρόνια των μεσαίων ορόφων-βλέπε μεσαία τάξη-). Αμήχανοι, ανασφαλείς, βλέπουν τι γίνεται γύρω τους, αντιλαμβάνονται τα γενικότερα προβλήματα και περιμένουν. Περιμένουν να τους καθοδηγήσει κάποιος, καθήμενοι απέναντι από την τηλεόραση. Μάταια όμως, διότι καμιά τίμια και αληθινή φωνή δεν φθάνει σε αυτούς. Όλα τα μηνύματα πνίγονται στα παράθυρα της τηλεόρασης.

          Αναρωτιέμαι συχνά πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν …..τόσα προστατευόμενα εισοδήματα. Πώς είναι δυνατόν να μην έχει επαναστατήσει η κοινή γνώμη εναντίον της κυβέρνησης (εναντίον κάθε κυβέρνησης ) που τα διατηρεί, που τα συντηρεί. Κανονικά θα έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί και οι πέτρες με το φαύλο καθεστώς των μαύρων ταμείων που συντηρεί η κυβέρνηση για τους εκδότες και τους καναλάρχες.

          Αλλά οι μεν εύποροι και συντηρητικοί του επάνω ορόφου, που γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει, δεν νοιάζονται, δεν τους αφορά προσωπικά. «Τι τα θες τώρα; αυτή είναι η... Ελλάδα!», γυρίζουν το κεφάλι τους αλλού και συνεχίζουν να βγάζουν λεφτά.

          Οι άλλοι όμως, των κάτω ορόφων, που θα ξεσηκώνονταν αν ήξεραν, δεν ξέρουν διότι κανείς δεν μπορεί να τους το πει. Κανένα κανάλι δεν αναφέρθηκε ποτέ στο ζήτημα αυτό. Γιατί θα το έκανε άλλωστε; Αφού το μαύρο ταμείο είναι για το κανάλι.

          Οι άλλοι όμως, των κάτω ορόφων, έχουν τα δικά τους προβλήματα, τον δικό τους κόσμο να φροντίσουν. Ο εργαζόμενος των 1.000 ευρώ τον μήνα, που ελπίζει να κάνει μια υπερωρία για να τα βγάλει πέρα, δεν θα μάθαινε ποτέ ότι ένας η μία Αθηναίος-α συμβολαιογράφος μπορεί εύκολα –με λίγη ώρα δουλειά– να βγάλει 50.000 ευρώ τον μήνα. Το μήνυμα δεν πέρασε ποτέ από το φίλτρο της τηλεόρασης έως ότου ραγίσει το φίλτρο ένεκα Κοντομηνά (Βλέπε Πελέκη- Εφραίμ).

Κατά την άποψή μου, ως χώρα, προχωρούμε προς πάμπολλα αδιέξοδα.

          Κοινωνικά,(Διάρρηξη συνοχής), οικονομικά,(βλέπε επιτήρηση) πολιτικά.(ανίκανη κατά γενική ομολογία κυβέρνηση). Είναι δύσκολο, πρέπει να θέλεις, να μη διακρίνεις τα αδιέξοδα.

          Και όμως κανείς (ή πάντως εξαιρετικά λίγοι) δεν είναι διατεθειμένος να βάλει το χέρι του για να τα αποτρέψει. Μήτε η αντιπολίτευση ελλείψει προτάσεων

          Και το σημαντικότερο κανείς δεν αφήνει να ενημερωθούν και να προετοιμαστούν εκείνοι που θα υποστούν τις περισσότερες συνέπειες. Θα βρει δουλειά και τι δουλειά το σημερινό παιδί των 15 ετών όταν ολοκληρώσει τις σπουδές του στο «ελληνικό» εκπαιδευτικό σύστημα; Τι θα συμβεί στον αγρότη μετά το 2013; Πέντε μόνο χρόνια απομένουν. Θα έχουν νερό τα νησιά σε πέντε χρόνια; Τι θα γίνει αν το πετρέλαιο ξαναρχίσει την κούρσα των δολαρίων καθημερινά; Τι θα γίνει με το φυσικό αέριο; Και πολλά άλλα.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη η ελληνική κοινωνία χρειάζεται ένα γερό σοκ. !!! Η... κυβέρνηση όπως είναι τώρα μπορεί να προκαλέσει το σοκ; Όχι !!!!

Σοκ, θα προκληθεί όταν επιτέλους ξυπνήσουν και αναλάβουν τις ευθύνες τους «οι βολεμένοι».

Εγώ απλά να θυμίσω ότι :

Οι Ρωμαίοι της παρακμής προτίμησαν να μην ξυπνήσουν και στο τέλος τους διέλυσαν οι Οστρογότθοι.

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου