
Οτι υπάρχει κι ένα τμήμα των ψηφοφόρων που κινήθηκε μ αυτή τη λογική είναι αναμφισβήτητο. Πόσο μεγάλο είναι, όμως, το τμήμα αυτό δεν το ξέρουμε. Δεν ξέρουμε, για παράδειγμα, πόσοι από τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους θα έπρεπε να είχαν διαγραφεί προ πολλού. Δεν ξέρουμε ακόμη πόσοι είναι εκείνοι που για διάφορους λόγους απέχουν συστηματικά πια από την πολιτική ζωή. Και δεν είναι δυνατό να υπολογίσουμε πόσοι επέλεξαν το τριήμερο, θεωρώντας ότι δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν ψηφίσουν στη συγκεκριμένη εκλογική αναμέτρηση, χωρίς όμως να θέλουν να στείλουν μηνύματα σε κάποιον.
Ωστόσο, είναι βέβαιο ότι υπάρχουν κι αυτοί που πραγματικά επέλεξαν την αποχή ως πολιτική στάση. Και δεν έχει σημασία πόσοι είναι, αφού, άλλωστε, δεν είναι δυνατό να υπολογισθούν με σχετική, έστω, ακρίβεια. Σημασία έχει ότι υπάρχουν. Και άρα συνθέτουν ένα φαινόμενο το οποίο θα πρέπει σοβαρά να λάβουν υπόψη τους και ν αντιμετωπίσουν όχι μόνο τα κόμματα, αλλά και όσοι μετέχουμε στο σύστημα της ενημέρωσης και της επικοινωνίας. Το λιγότερο που οφείλουμε να κάνουμε είναι ν αποφύγουμε την εύκολη λύση της καπηλείας, όπως δυστυχώς συμβαίνει από ορισμένους.
Αντίθετα εκείνο που συστηματικά θα πρέπει να επισημαίνεται είναι πως η συγκεκριμένη επιλογή έχει πολλές παρενέργειες, εκτός από μία: την αποδοκιμασία του πολιτικού κόσμου, επειδή δεν στέκεται στο ύψος του. Η ψήφος μπορεί να εκφράσει με πολλούς τρόπους αυτή την αντίδραση. Αντίθετα, η αποχή λειτουργεί τελικά υπέρ εκείνων που θέλει να τιμωρήσει.
Για να το πούμε πιο απλά, η απόφαση κάποιου να τιμωρήσει τους πολιτικούς και τα κόμματα απέχοντας από τις εκλογές θυμίζει τον απατημένο σύζυγο, ο οποίος για να τιμωρήσει τη γυναίκα του κόβει τα γεννητικά του όργανα.
Ερρίκος Μπαρτζινίπουλος
bartzinopoulos@hotmail.com
από www.ethnos.gr
ΜΠΟΣΤΑΝΙ - 11:17 π.μ. - 12/06/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου